Ik heb een overvolle boekenkast. Pas geleden stond ik ervoor, met mijn handen in mijn zij, te bedenken dat er bijna niets meer bij kan. Die kast is één grote geschiedenis aan boeken. Sommige boeken zal ik nooit wegdoen. Ze zijn een stukje van mijn opvoeding, verleden, geschiedenis en herinnering aan anderen. Toch zijn er ook boeken die ik half heb gelezen omdat het verhaal me niet genoeg kon boeien. Die boeken liggen daar een beetje er niet helemaal bij te horen naar mijn gevoel. Alsof er alleen boeken in die kast horen die écht gelezen zijn.
Het laatste boek dat ik kocht op aanraden van diverse mensen was van Jonathan Safran Foer; Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij. Het verhaal op de achterflap en de reviews bij verschillende online boekensites maakte me nieuwsgierig maar ik worstelde me door de eerste hoofdstukken heen. Dat boek werd later gelezen door mijn moeder die het ook na een tijdje proberen niet meer volhield. Kan gebeuren. Het boek ligt nu in mijn boekenkast daar maar te liggen. Alsof het eigenlijk nog wél gelezen móet worden. Door iemand.
Zelf ben ik ook constant op zoek naar boeken. Ik kan niet zonder boeken. Ik zou niet snel een e reader gebruiken. Het is het papier dat eerst nieuw in je handen ligt en later vele ezelsoren bevat. Het is het omslaan van zinnen en woorden totdat je beseft dat het verhaal ten einde loopt en je het boek weer in je boekenkast legt. Met weemoed.
Is het een idee om een boek dat ik niet meer hoef te houden, weg te geven? Of te ruilen tegen een boek dat ik graag zou willen lezen en nog niet heb? Is het een idee om een boek op te sturen en er alleen verzendkosten voor te vragen, of dat de ander voor mij een boek koopt die op mijn online verlanglijst staat? Een soort gelijkwaardige waarde maar toch ruilbaar?
Ik ga gewoon de proef op de som nemen. Ik heb een boek in de aanbieding. Het boek is Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij. Een boek met 346 pagina’s in het nederlands en in goede staat. Er staat één tekst in door mij geschreven, op bladzijde 144. Misschien dat ik daar ook gestopt ben met lezen.
Wie mij het eerst een mailtje stuurt (metkarin@gmail.com) en mij een voorstel doet over hoe en wat, zal het boek toekomen.
4 reacties op “Weggeven.”
goed idee! :)
Ik sprak laatst iemand die met een groep vrienden en familie de traditie hebben opgebouwd om als ze een mooi boek hebben gelezen dit weg te geven. Daarmee voorkom je een overvolle boekenkast, het bespaart je vrienden geld en het is een mooi gebaar. Hier, alsjeblieft, dit is een mooi boek en dat mag jij hebben. Vond ik ook wel wat hebben.
Zeer herkenbaar verhaal Karin. Ik deel mijn boeken in in 3 categorieën.
A. Niet doorheen te komen. Dus weggeven of naar de kringloop brengen.
B. Leesbaar, wel goed. Maar niet hèrleesbaar. Altijd weggeven.
C. Hèrleesbaar. Die mogen in de kast…
Zelf boeken weggooien kan ik niet. Die boom is niet voor niets tot pulp verwerkt ;-)
Raf.
bookcrossing n. the practice of leaving a book in a public place to be picked up and read by others, who then do likewise.
Doen ze in <a href="http://www.mulligans.nl/bookcrossing.php"Mulligans in Amsterdam. Ik heb er weleens gebruik van gemaakt.
En straks hebben we een plek om boeken te gaan uitlenen…. :)