Het ging telkens als een golf op en neer. Dan was er een fietsertje dat brutaal over het schoolplein fietste en volgden er langzaam meer. Schoolleiding zei er wel wat van maar was niet buiten te vinden als de school uit was en zodoende kon men gewoon op het drukke schoolplein, waar ook hele kleine kinderen liepen, fietsend door de poort naar huis. Er werd gemopperd door ouders. ‘Dat ze er niets van zeggen, de schoolleiding!’ Er werd gezucht en gesteund. Maar ze hielden zelf hun mond.

Vorige week kwam er een oudere meneer het schoolplein op. Hij zat op een elektrische fiets. Er speelden kinderen met een bal, er werd tikkertje gedaan. De kinderen renden hard en gillend over het schoolplein heen. De oudere man reed met zijn elektrische fiets behoorlijk hard. Blijkbaar was het nodig om met zijn ingebouwde accu keihard over het schoolplein te racen. Het was denk ik veel te ver lopen van de ene deur naar de andere. Misschien had hij geen zin om zijn dure fiets in de fietsrekken te zetten omdat er een bal tegenaan zou kunnen komen. Hij slalomde om de rennende kinderen heen totdat er eentje rakelings langs zijn voorwiel rende.

‘Kijk toch Godverdomme even uit!’ riep de oudere man.

Het kind schrok zichtbaar en keek de man met open mond aan. Dit kind, net als ik, was onder de indruk van de onverwachte kwade uitroep van de man. De man sjeesde naar de achterste deur om zijn kleinkinderen op te halen. Ik had zin om een ventiel los te draaien. …

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.