Als je het in je kop hebt. Hij stond niet goed, die ene kast in mijn werkkamer. Hij was eerst horizontaal, – het is zo’n witte Ikea boekenkast met vierkante vakken -, maar nam ruimte in beslag, dus ik haalde alle boeken en mappen eruit om het rechtop te zetten. Op de een of andere manier pasten mijn boeken en mappen ineens niet meer. Dat was raar want dezelfde hoeveelheid ging er eerst ook in. Maar goed, ook dat voelde na een tijd niet goed. Ik had ruimte nodig voor mijn schildersezel en voor een werktafel om te kunnen schilderen, ook al schilderde ik al een tijd niet meer, sinds mijn moeders overlijden niet, maar die ruimte had ik wel nodig. Stel dat. Dus haalde ik gisteren alle boeken en mappen weer uit de kast. Maar ik stopte toen ik het te warm kreeg.

Mijn werkkamer is mijn tweede woonplek. Het is ingericht zoals ik ergens voor lange tijd zou willen blijven. Daar liggen mijn belangrijkste spullen, belangrijkste boeken. De studieboeken staan hier in de kast. Schrijfmateriaal, veel post-it papiertjes, notitieboekjes. Mijn voorouders schilderijen. Ik heb twee werkplekken in een kleine ruimte; het bureau waar ik aan schrijf, en mijn tweezitsbank waar ik lees en denk.

En ik zat zo net op mijn bank, keek eens rond, nadat ik mijn kast weer had verplaatst. Hij stond nu in de hoek, er was veel ruimte ontstaan. Ook de mappen en boeken pasten. Ja, dacht ik, dit voelt beter.

Ik ben helemaal geen feng shui expert. Sterker nog, ik heb er weinig over gelezen. Maar als ik nadenk over ruimtes en harmonie dan ben ik voorlopig tevreden.