Misschien bestaan er twee verschillende soorten mensen. De een wil zijn nieuwe schoenen zo nieuw als mogelijk houden en durft er in het begin nauwelijks mee naar buiten te gaan, bang dat er rimpels en vlekken in het leer ontstaan. De andere soort trekt nieuwe schoenen meteen aan, wil snel dat ze ingelopen zijn en houdt niet van die nieuwigheid. Ze zorgen ervoor dat de schoenen binnen no time gezien worden als oud en versleten.

Ik behoor tot de laatste groep en kijk regelmatig in tweedehands winkels, omdat die afgetrapte, maar zo heerlijk naar leer geurende schoenen mij meer aanspreken. Het is een gedragen schoen die perfect naar de voet gevormd is, de lijnen zijn gezet. Het heeft een geschiedenis, plekken waar ze zijn geweest. Ik koop alleen geen tweedehands schoenen, toch het idee dat een ander ze gedragen heeft. Nieuw zijn schoenen soms zelfs pijnlijk; er ontstaan blaren op de hakken.

Misschien is een oude schoen wel zoals je bent; het heeft al het een en ander doorstaan, het past zich aan jou aan, groeit met je mee, en hoopt na al die trouwe jaren dat het nog een tijdje mee mag.

Vroeger kreeg ik een paar schoenen wanneer de zomer aanbrak en een ander paar wanneer de winter zijn intrede deed. In het begin mocht ik ze enkel voor zondagen gebruiken, anders zouden ze snel slijten. De schoenen die ik ontving waren verre van modieus, aangezien mijn platvoeten vereisten dat ik steunzolen droeg, voorgeschreven door een ziekenhuisarts. Deze steunzolen waren destijds nog van staal en werden met precisie door een specialist ‘opgeklopt’. Als ik daarover nadenk, realiseer ik me hoe snel de tijd voorbijgaat.

Het aanschaffen van nieuwe schoenen bracht vroeger een golf van vreugde met zich mee. Voor het slapengaan plaatste ik ze naast mijn bed, en kon ik er vanuit mijn bed bewonderend naar staren. Tegenwoordig lijkt het alsof er een overvloed aan schoenen is, in allerlei soorten en kleuren in gangen van huizen van ouders en hun kinderen. 

Het afscheid nemen van schoenen is niet mijn sterkste punt. Na jarenlang dragen en het uiteindelijk erkennen dat ze onherstelbaar versleten zijn, zowel van binnen als van buiten, komt het moment om ze weg te doen. De schoenmaker beaamde: “Het is zonde, maar je kunt beter een nieuw paar aanschaffen.” 

P.S Mijn essay is af. Het gaat niet over schoenen.