Een minister die vreugde en ontspanning voor kwetsbare jongeren ziet als een provocatie, is geen hoeder van de rechtsstaat, maar van rancune. Het is geen beleid, het is doelbewuste pesterij met macht.

Het is tijd dat we ophouden met het overvragen van kwetsbare kinderen. Een gepest kind sterker willen maken is geen schande, zolang het niet betekent dat we onze ogen sluiten voor het echte probleem: pesters die hun gang mogen gaan en ouders die niet worden aangesproken op hun rol. Opvoeding is de eerste verdediging tegen…

Toen ik hem ontdekte, lag hij half in het water – een onaangename aanblik. Zijn hoofd lag ondergedompeld, terwijl zijn achterwerk omhoog werd geduwd, gehuld in een donkere broek. Een deel van zijn jas was halfslachtig om hem heen gedrapeerd.

Aan de overkant van de straat hangt een Nederlandse vlag te bungelen. De wind waait hem lichtjes heen en weer. Ik kijk ernaar en snuif. Wat een hypocriete shit, denk ik.

Vrijdagmiddag is ’t nu, en we zijn op weg naar Polen. Wij alle 4 in een groep van circa 2000 menschen. Mogelijk bereikt deze kaart je. Groet familie en kennisen. Vaarwel tot ziens.

Hij werd geboren uit een doodzieke moeder die te zwak was om hem vast te houden, te uitgeput om te blijven. Drie maanden na zijn geboorte stierf zij. Toen werd hij wees; zijn vader erkende hem niet.