IN 2OO7,

was het lekkerste dat ik at:
stukjes ossehaas met in knoflook gemarineerde uien en tomaten,
met speciale kruiden gebakken in olijfolie en afgeblust met salsa enchilada,
en afgemaakt met een toef zure room. Met warme tortillas geserveerd.

bewoog ik:
met de benenwagen langere afstanden, het liefst op zondag met m’n iPod op. Stond ik na lange tijd, ook al was het voor even, weer op m’n spitzen. En ging ik vaak dansen met de kinderen van m’n groep.

knuffelde ik:
het liefst met de kinderen van m’n groep. Maar kon ik de nodige knuffels en arm om me heen van hele goede vrienden, op die momenten ook erg waarderen.

kreeg ik (meer) waardering voor: kleine kiertjes van deurtjes in kamertjes. Mijn goede vrienden. Mijn broer. (On)bekende mensen. De tijd die geen tijd is.

gaf ik:
meer mijn eigen grenzen aan. Gaf ik meer openheid van zaken. Hoe moeilijk soms ook.

luisterde ik:
naar de opmerkingen, vragen, stellingen en gedachtengang van anderen. Maar ook naar wat met de email kwam!

leerde ik:
van de spiegels van andere mensen. En van de ontcijfering van blinde vlekken.

ontplooide ik:
meer in creatieve zin. Meer schilderen, meer fotograferen en meer schrijven.

geloofde ik:
toch nog in alles is liefde.

naar aanleiding van de bekende piramide van maslow.