Het kleine, fragiele vrouwtje

Het kleine fragiele vrouwtje
dat er maar stond
gleed beide vingertoppen
als in een aaneenschakeling
van herhalingen, herhalingen
langs elkaar heen
terwijl zij met doffe blik
over het spoor en
voorbij de bomen –
langs rommel en tussen takken –
haar jeugd voorbij zag gaan.

Met gebogen schouders
in een beige jasje gehuld
haar regenkapje bengelend
aan een van haar gerimpelde vingers
wachtte zij geduldig
op de trein die komen ging.

Zij gleed beide vingertoppen
als in een aaneenschakeling
van herhalingen, herhalingen
langs elkaar heen
Het lint van haar regenkapje
zonder enkele notie,
enige notie,
omdat het lintje te zacht was,
glijdend langs oude
breekbare handen.

Voorbij de rommel op het spoor
langs de kale takken van de bomen
zag zij ergens ver, ver van hier
een wazig zonnetje
tussen het witte wolkendek.


Ontvang mijn blogposts per mail


Eén reactie op “Het kleine, fragiele vrouwtje”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten