Ik schrijf dit blogpostje tijdens de televisieuitzending van The X Factor. Omdat ik het leuk vind om (en mee te leven met) de mensen die dolgraag willen zingen en mee willen doen aan een wedstrijd waar veel bij komt kijken. Ik vind het knap dat zij telkens hun zenuwen onder bedwang kunnen houden, doen wat ze leuk vinden en hun passie achterna gaan. Dat het concept afgezaagd is, dat er al zóveel vergelijkbare shows zijn en dat er commerciële toestanden aan te pas komen laat ik even terzijde. Ik zou daardoor bijna de tv helemaal uit moeten zetten.
Ik bekeek de boyband 4Granted zonet. Een jongensgroep bij elkaar geplaatst, jonge gastjes, met dezelfde wensen als ieder ander. De jury kraakte vorige week de boyband al af. Deze week weer. Tijdens het stemmen gunden hun fans dat ze doorgingen. Ze groeien elke week. Ze zijn niet echte toppers, maar er gebeurt wat. Hebben deze jongens dan de kans om te groeien, om uit te blinken, of moeten ze naar huis omdat een ander sneller zelfverzekerder een liedje kan zingen?
Ik vergelijk het meteen met school, met solliciteren, met telkens ergens een presentatie geven omdat je in de eerste minuten beoordeeld wordt. Natuurlijk doen zij er zelf aan mee, toch is het een vreemd gegeven. Ik heb jarenlang stagiaires begeleid en de ene was meteen goed en de ander moest uit zijn schulp kruipen. Wanneer krijgt een persoon een eerlijke kans en hoe lang geef je die persoon?
Daarom vind ik het mooi om te zien dat soms, heel soms, men geneigd is degene te vertrouwen op wat komen gaat. Daarmee neem je een risico, maar dat laat wel zien dat je vertrouwen hebt in diegene en wat hij/zij kan veroorzaken. Groeien gaat nu eenmaal niet altijd snel. Soms krijgt een plantje iets minder water waardoor het minder kracht heeft om te groeien. Het is denk ik maar goed dat er mensen bestaan die de ander groeimogelijkheden gunnen. Ook ik heb weleens dankbaar gebruik mogen maken van iemand’s vertrouwen in mij, ook al had ik geen juiste diploma’s of ervaring. Ik herinner me die personen tot op de dag van vandaag, omdat zij ervoor gezorgd hebben dat ik nu sta waar ik nu sta.