Of ik dacht dat sinds Twitter er is mensen minder bloggen.
Nee. Ik denk het niet.
Ik legde uit dat een weblog juist in deze tijd iets cruciaals neerzet. Van jezelf. Over jezelf. Je uitgangspunten, visie, drijfveer, worstelingen. Ja, ook worstelingen.
Een blog is niet een vastomlijnd ding. Het is een voortdurende verandering en beweging. Een verandering en beweging van jezelf. Jij verandert soms ook van gedachte. Wat je vandaag wilde eten wil je misschien morgen helemaal niet eten omdat je er gewoonweg geen zin in hebt.
Publiek is op zoek naar een soort van moderne, reële soap. Een kijkje in de wereld van jou als mens en als werker. Als je een blog start voor je werkzaamheden kun je er niet onderuit om ook te schrijven over je hele maakproces want dat bindt jou met je publiek. Men wil juist graag weten waarom je die ene dag geen woord op papier kreeg terwijl je een deadline halen moest. Men wil juist graag lezen dat je een mooi en inspirerend gesprek had met een potentiële klant. Omdat het zo werkt in het dagelijkse leven. Denk aan de babbeltjes bij de koffiehoek op kantoor. Ja, ook dat je een keer vieze koffie gedronken hebt bij een smerige tent.
Ik denk dat bedrijfsblogs die alléén maar bloggen over hun producten, hun diensten en hun klantgerichtheid publiek gaan afstoten op den duur. Het mist persoonlijke benadering. Weblogs zijn juist geschikt voor allebei. Omdat het eenvoudigweg kán.
Dat maakt weblogs hip. Zo hip.
4 reacties op “Bloggen is hip!”
Of bloggen hipper dan ooit is weet ik niet. Wel weet ik dat ik dankzij twitter weer voldoende inspiratie heb gevonden om elke dag te bloggen. Sinds 12 december 2003 heb ik een eigen domeinnaam. Ettelijke keren heb ik een serieuze poging ondernomen een blog te starten en vooral levend te houden. Herhaaldelijk droogde de inspiratie op.
Al twitterend heb ik een leuk netwerk opgebouwd van twitterende en bloggende mensen (heeft een twitteraar een blog dan neem ik die automatisch op in Google Reader). Aan inspiratie geen gebrek. Er is zoveel om van mening te verschillen. Om over van gedachten te wisselen. Het blog schrijft zich bijna vanzelf.
Ik kan me dus inderdaad heel goed voorstellen dat bloggen populairder is dan ooit.
Ik ben juist dankzij Twitter gaan bloggen… Twitter gaf mij – naast veel inspiratie, net als bij Michel – ook de mogelijkheden om mijn blog met een publiek te delen. Andersom volg ik andere blogs waar andere twitteraars mij op wijzen. En overal zie ik dat de meerwaarde van blogs ligt in het vermogen om je in te leven in de lezer. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken, maar degenen die jou vinden en blijven hangen, doen dat omdat je blog iets teweeg brengt. En of dat nou inspiratie, kennis of productinformatie is, zolang je je lezer in gedachten houdt, ben je persoonlijk bezig. En bied je meerwaarde…
@Michel: ik denk dat bloggen serieuzer wordt. gisteren sprak Frank Meeuwsen even kort (jammer) over zijn boek (gaat over webloggers/weblogs) en zei dat het eerst een lange tijd ‘een fenomeen’ was en nu heel normaal is om een weblog te hebben. dat vond ik wel een goede opmerking.
@Marjolein: ik heb ook vaak dat ik iets op twitter zet en erna ineens denk: daar kan ik juíst verder over schrijven op m’n blog. het geeft aanleiding tot. en dus kan het idd. heel goed samen!
Ik vind een blog heel leuk, tegelijkertijd realiseer ik me dat voor audio en muziek en andere platformen zijn die minimaal even belangrijk zijn. Eigenlijk maakt het medium niet veel uit. Desnoods, of misschien juist dankzij. zet je je teksten in de comments bij anderen. Zoals Dijkshoorn dat heel goed gedaan heeft.