Karin Ramaker.

Als ik niet schrijf, denk ik aan schrijven.

De dertiende verdieping met uitzicht op oneindig.

De eerste twaalf verdiepingen waren gewone verdiepingen. Ik stond in de lift die omgeven was met zilverkleurige wanden zoals je die normaal gesproken zag in de gemiddelde liften. De lift liet me naar boven vervoeren in ietwat sneller tempo dan normaal. Ik kreeg er dezelfde soort lichte vlinders van in mijn buik als het gevoel dat je krijgt zittende in een achtbaan. Net voordat de lift bij de dertiende verdieping was schoot hij sneller omhoog, werden de wanden van glas en had ik het meest mooie, uitgebreide en verre uitzicht dat ik maar bedenken kon. …

view from the top

(photo made by: Justin S.)


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten