Pas geleden zei iemand tegen me dat ie het een beetje irritant vond dat ik meestal één of twee oudere blogposts nog een keer onder de aandacht breng met een ‘voor wie het heeft gemist.’ Op twitter dus. Hij vond dat zo … ‘Kijk mij dat nou toch weer eens onder de aandacht brengen’.
Ja, dat is het dus ook. Als het niet effectief was, was ik ermee gestopt. Sterker nog, ik zie her en der anderen het overnemen. Zie het als een extra service; niet iedereen heeft zin en tijd om een hele rss reader door te spitten en leest toch twitterberichten, dus mocht er inderdaad iemand zijn die mijn blogstukje van gisterenavond laat gemist heeft, dan heeft die persoon de keus alsnog aan te klikken en te lezen.
Prima toch?
doe het zelf ook vaak genoeg! Op dag 1 een linkje… en soms ‘s avonds of op dag 2 nog een linkje…
vind het wel fijn, want ik mis interessante dingen ook vaak genoeg op twitter door alle tweets – dus geef je groot gelijk! :)
Ik doe het ook, want het werkt. Vooral als je ‘s avonds laat of ‘s ochtends vroeg iets post dan kan het zomaar dat het rustig is op twitter. Niks mis mee, vooral omdat het andersom ook betekent dat ik door de tweede tweet af en toe een leuke blogpost lees die ik anders gemist zou hebben.
Wanneer je duidelijk aangeeft dat het om een “reminder” gaat, zou het geen probleem moeten zijn. Geen noodzaak om dan nogmaals naar het blog te gaan, als je de post al eerder gezien heb.
In het algemeen moet ik zeggen dat ik wel steeds meer moeite heb met het bijna obsessief self-promoten op elk sociaal netwerk en het daarbij voortdurend in herhaling vallen.
Wanneer je – zoals ik – in de fotografische hoek zit, volg je mensen bijvoorbeeld via Tumblr (blog), Twitter, Facebook en als het tegenzit ook nog eens op Flickr. Met al dat cross-posten zie ik van een groep mensen elke dag minimaal vier keer dezelfde blogpost of foto’s voorbijkomen.
Die overload aan informatie gaat irriteren. Ik vraag me steeds meer af of je eigenlijk toch niet een keuze uit de diverse opties moet gaan maken, zowel qua posten als followen.
Probleem is alleen dat je dan het contact met bepaalde mensen misloopt. Zelf plaats ik nauwelijks meer fotoblog-updates op Facebook, maar ik krijg dan wel weer van sommigen de vraag of ik gestopt ben met de fotografie. En ik zou best met Flickr willen stoppen – heb ik zelf weinig mee -, maar ik zou dan een aantal locale contacten gaan missen.
De kunst van het doseren. Toch wel iets waar ik momenteel sterk over aan het nadenken ben.
@Robert: zelf zit ik expres niet overal. Ik vind mijn blog en twitter het belangrijkst en daarnaast zit ik bij linkedin om mijn CV bij te houden (niet voor het netwerken want dat werkt toch niet) flickr gebruik ik puur voor mijn fotoverzameling en om het op m’n blog te zetten, dus ook niet voor het netwerken.
als je alles moet gaan volgen en bij houden is het volgens mij ook allemaal erg verwarrend. en idd, wordt het voor de ander ook erg irritant, zeker als je het effectief wilt gebruiken voor informatie verspreiding.