Ik begin met een serie vragen aan mezelf. Vragen die een ander aan mij zou kunnen stellen en die ik ook aan jou zou kunnen stellen. Over creativiteit. Waar is het bij jou begonnen en ontstaan en wat doe je ermee, of ben je het kwijtgeraakt? Wil je het (terug)vinden? Doe je mee? Reageer en zet je link in de comments of reageer in de commentbox.
Mijn leraren waren en zijn mensen die op een bepaald ogenblik mij de ogen hebben kunnen openen. Mijn coach bijvoorbeeld van twee jaar geleden. Maar ook mijn leraar Duits die me bijstond in een moeilijke periode op school. Mensen die in mij geloofden terwijl ik de schijn tegen me had. Mensen die me een stem gaven op momenten dat ik dacht niets meer te zeggen te hebben. Mensen die zagen dat ik iets goeds deed en dat stimuleerden zeker als ik het zelf niet echt geloven wilde. Een leraar tekenen die speciaal het eindexamenvak tekenen wilde inlassen omdat ik daarvoor in aanmerking kwam, vond hij. Mensen waar ik bewondering voor voelde. Mensen met een mooi hart.
Mijn grootste leraar was en is de shit, van shit kun je vreselijk veel leren. Robert Burney, schrijver van ‘The Dance Of Wounded Souls’ schrijft: ‘If it feels like shit, you are being fertilized to grow’ :)
Fijn weekend @Karin.
Mijn leraren op gebied van creativiteit waren mensen die zelf creatief waren, door hun zag ik mogelijkheden. Werd de creativiteit in mij gestimuleerd.
Zoals mijn grote nicht, die weleens op mij en mijn zus oppaste. Iedere ochtend vonden we een door haar geschilderde tekening over het verhaal dat ze voor het slapen gaan had verteld. Ze verzon ook altijd geweldig creatieve spelletjes om te doen. Een vriendin die kunstwerken maakte van houten palletten en dingen die je meestal weggooit. En de mensen die me in hebben laten zien dat ik de dingen creatiever en anders aanpakte dan hun.