Zo meteen neem ik weer de trein naar het zuiden des lands. Ik heb, na afgelopen donderdag, een licht trauma opgelopen en reis via Breda in plaats van Utrecht. Gelukkig schijnt de zon volop en zal het een lekker winters temperatuurtje zijn zodat ik mijn moeder nog een handje kan helpen met de boodschappen en ondertussen aan stevige afleiding doe.
Vroeger als ik een proefwerk of examen gedaan had en ik voelde me na afloop vrij rustig en relaxt bleek het cijfer dat ik kreeg ver beneden peil. Als ik me tot aan het moment van uitdelen vreselijk zenuwachtig voelde omdat ik dacht het ontzettend slecht gemaakt te hebben was het cijfer bovengemiddeld. Ik kon er dus nooit een peil op trekken.
Ik heb erg het idee dat de wereld een trucje met me uithaalt. Ik voel me namelijk vrij kalm en rustig maar morgen krijgt mijn moeder een uitslag die wel of niet goed zal uitvallen. Moet ik me dan nu zorgen maken, vraag ik me in alle ernst af. …
7 reacties op “Denken versus gevoel.”
Ik denk dat het vooral de kunst is om te focussen op je moeder en de uitslag en niet op je voorgevoel daarover. The mind plays silly tricks sometimes (as we both know)!
Wat jij nu denkt of “voorvoelt” beïnvloedt niet de uitslag. Die is waarschijnlijk een tijdje terug al bepaald. Dat maakt het er niet makkelijker op. Maar dat maakt wel dat je niet hoeft te malen over je voorgevoel. Onderga het gewoon. En ga idd vooral ff afleiden (DOEN), boodschappen doen, stukje wandelen in het winterse weer…
Ik heb mijn “fingers gecrosst”.
Hey K,
Heel veel sterkte en succes. Ik hoop dat de trein niet tegenwerkt!. Ook ik zal duimen.
Groeten, J
ps bij ons woensdag weer belangrijke uitslag, botpunctie die kan zien hoe lang het er al zit, wat voor vorm enz.
@judith: pff, je blijft met uitslagen aan de gang, en dan ben ik nog maar bijstaander!
@heide: klopt, de uitslag is in feite al bekend. #goeieopsteker
De hele wereld is een trucje en alles wat we zien is een begogeling. Heb altijd al zo iets dat gevoelens verwarrend en onbetrouwbaar zijn als je ze laat beinvloeden door het denken en vice versa. Als maar de intentie maar goed is.
Nu moet ik wel reactie geven, je dwingt het gewoon af ;-)
Hoi Karin, toen ik je blog las herinnerde ik me een filmpje dat je misschien tot steun of inspiratie is: http://www.youtube.com/watch?v=ZJTJtDxFvrM
@Peter: nu mag ik hopen dat mijn moeder niet terminaal is. maar ik snap je boodschap. dat is ook precies waarom ik me denk ik rustig en kalm voel. …
Da’s ook het beste @Karin, met jezelf zorgen maken schiet niemand wat op. Ik ken wel mensen die denken dat als ze zich ergens zorgen maken en dat steeds luid en duidelijk laten merken, ze daarmee blijk geven van hun betrokkenheid. Maar dat is weer een heel ander verhaal.