Al weken worstelde ik met een blog over kledingkeuzes, kledingstijlen en representatief overkomen als je als zzp-er aan de bak wilt.
Ook met Carolien (StijlGodin) mailde ik daar al eens over. Een poos geleden liet ik me soms teveel leiden door wat anderen van me wensten of wat er van me verwacht werd, ook op kledinggebied. Het was maar beter dat ene knaljasje uit te doen en een wat ‘ingetogener’ jasje te kiezen. Of werd er aan me gevraagd of ik met die tas naar dat gesprek ging.
Toen ik twee jaar geleden stopte met mijn vaste baan en me voornam nu alleen te gaan doen waar ik me goed bij voelde, trok ik die belofte ook door tot het maken van keuzes wat betreft kleding. Men had er namelijk in het verleden altijd een mening over. Meestal ging het om conformeren. Iets waar ik spontane uitslag van kreeg.
Ten eerste wil ik mensen aanraden vooral kleding te dragen waarin men zich lekker voelt. Ik haat kleding waaraan ik de hele tijd moet plukken omdat de stof omhoog kruipt of omdat er ladders in panties kunnen komen of dat je bang bent dat er in je veel te lichte broek ineens een bruine chocoladevlek verschijnt omdat je even ervoor van een brownie hebt zitten snoepen en er wat op de zitting gevallen was.
Kleding die lekker zit wil niet meteen oud en stoffig zijn. Kleding met comfort hoeft niet oubollig en truttig te zijn.
Hoe zeker voel jij je als je kleding aan hebt die helemaal tha bomb is maar waarop je steeds moet letten? Hoe zeker voel jij je als je eens wat totaal nieuws aan trekt voor een gesprek terwijl je spijt had dat je ’s ochtends je gladde, strakke blouse niet omgeruild had voor een zwarte coltrui? Hoe fijn voel jij je als je in pak, pumps of anderzijds andersoortige kledij hebt gehesen en er helemaal super uitziet maar je gezicht onzekerheid en bedruktheid uitstraalt omdat het niet bepaald jij is? Wat voor stylistes lopen er rond bij talentshows die hun zangers en zangeressen in kleding hijsen waar ze zich niet prettig in voelen? Hoe vaak schopte Lisa Lois haar pumps uit na een optreden omdat zij gympen fijner vond zitten?
Via twitter kwam er een link voorbij van een onderzoek: Sollicitatiegesprek? Trek een merktrui aan!
Gaan we nog steeds af op uiterlijkheden? Zijn we met z’n allen nog steeds bezig met imago, stereotiepen en dergelijke? Bedenk jij je, voordat je naar een potentiele opdrachtgever gaat, helemaal hoe jij je gaat kleden naar hun wensen en standaarden of kijk jij naar hoe prettig jij je wilt voelen en dat jij in iedergeval netjes en verzorgd bij het gesprek verschijnt, ook al zijn dat misschien geen nette donkerblauwe (mantel)pakken?
Op wat voor basis wil je eigenlijk aangenomen worden?
Geef een reactie