Gisterenavond tufte ik naar Ypenburg om in een buitenschoolse opvang lokaal met een paar anderen de herhalingscursus te doen. Maar liefst drie uur achtereen oude stof doornemen, praktijkoefeningen doen en met elkaar praten. Soms denk ik ineens dat ik al veel vergeten ben maar gelukkig is er dan een herhalingsavond die ervoor zorgt dat je meer weet dan je dacht.

Nog steeds vind ik het apart dat heel veel ouders geen notie hebben van de basics van kinder ahbo. Wat doe je als een kind een enorme bult op z’n voorhoofd heeft? Koelen met een ijspack? Nee dus. Niet op het hoofd, wel op armen of benen maar op het hoofd nooit. Smeer er ook geen boter op, da’s een groot fabeltje dat het daarmee verzacht.

Wat doe je als je kind onder het jaar zich verslikt in een stukje eten en het begint te stikken? De Heimlichgreep is voor een kind onder het jaar te fors dus pas je wel een Heimlich toe, maar met platte hand. Die hele greep is best het weten waard. Je draait als het ware met de binnenkant van je hand naar binnen om zo het stukje wat vastzit eruit te duwen. Natuurlijk ga je eerst kloppen op de rug, tussen de schouderbladen met bal van de hand.

Wat doe je als een kind gevallen is en je vermoedt een hersenschudding? Wat doe je bij een wespensteek? Heb je überhaupt wel zo’n pen in huis? Wat doe je bij een brandwond die groter is dan twee kinderhanden? Hoe stelp je een bloeding?

Het was een avond met veel bijpraten en ervaringen delen. Ook was het fijn de reanimatie weer te oefenen. Het is sowieso een prettig gevoel te weten wat je moet doen als er iets gebeurt. Ook al weet je niet precies hoe je reageert in een noodsituatie, je hebt de basis geleerd en die verleer je niet. Het maakt je sterker. Ik ben blij dat ik kinder ehbo volg, mijn diploma’s heb en herhalingen volg.