Een soort retraite maar dan anders. Stel je voor dat je alleen maar je eigen oren hoorde suizen en je verder geen enkel geluid tot je nam? Stel dat je ‘s morgens opstond met complete stilte behalve het geluid van de natuur.
Stel dat je aan een meer stond met de meest prachtige zonsondergang die je wensen kon. Die als een vuurbal zo langzaam het water inzakte dat je even vergat te knipperen met je ogen en omdat je even knipperde met je ogen niet zag dat ie al weg was. …
6 reacties op “Rust en stilte.”
Stel je voor dat dat zo zou zijn: zou jij er willen blijven?
Ik wel :-D
@Sonja Broekhuizen: ik zou er in iedergeval makkelijk een tweede boek kunnen schrijven!
en tijdens het schrijven alleen maar worden afgeleid door rust, stilte en het uitzicht . . .
Vaak realiseer je je pas hoeveel geluid er voortdurend om je heen is als je de stilte hoort.
@Marieke: en al die herrie in je hoofd, ook nog!
Denk dat ik na een paar dagen gillend gek zou worden. Heb juist mensen om mij heen nodig voor inspiratie en als klankbord. Maar een paar dagen ultieme rust? Ja, lijkt me wel wat.