[blackbirdpie url=”https://twitter.com/#!/metkcom/statuses/125515565023494144″]
De voors en tegens barsten weer los. ‘Dat kun je nu allemaal wel doen, Karin, protesteren, maar het heeft toch allemaal geen zin?’
Nee, als je bij voorbaat al denkt dat je nietig bent, je stem er niet toedoet, je geen verschil kunt maken, geen brede schouders hebt om een ander op te laten klimmen dan haak maar af. Dan heeft elke poging, elke mening, elke verontwaardiging, elke statement, kreet, uitroep, schreeuw of smeekbede geen enkele zin.
Hou er dan maar mee op. Blijf lekker passief aan de rand staan met je armen over elkaar. Laat het allemaal maar gebeuren, want het gebeurt toch zoals het gebeurt. Blijf maar schrijven, klagen en janken en ga weer door met je dag, want het heeft toch allemaal geen ene enkele zin. Helemaal niets!
Zeg maar eens tegen een man of vrouw levende onder de armoedegrens in Nederland, die elke euro moet omdraaien om de week door te komen en niet ziek mag worden want dan is het hek helemaal van de dam dat we eens even moeten kijken naar Indonesië of Afrika. En dat komt dan uit de monden van mannen in pak die hun vette bonussen meenemen bij hun vertrek.
Maar het heeft verder helemaal geen enkele zin. Dus waar doen we het dan allemaal voor? Toch?
3 reacties op “Als niets zin heeft.”
Goeie vraag… Het antwoord heb ook ik niet…
Soms zakt de moed je in de schoenen en dan is aan de kant staan toekijken met je handen over elkaar is ook geen optie :-S
Waar doen we het allemaal voor?
@Mella: het begint bij de vrijheid te roepen dat je het er niet mee eens bent. En dat het je raakt. Op welke manier dan ook. En dat we het gevoel hebben dat het niet werkt op deze manier, dat we het er niet mee eens zijn. Dat de verschillen te groot gaan worden. Dat we hebben zitten slapen maar nu wakker zijn. Dat roepen, aandacht vragen en actie ondernemen ons goed recht is. Dat niets doen sowieso niets uithaalt maar dat je stem laten horen het beginpunt is. En dat alles hopelijk zonder geweld.
Als we nou ‘gewoon’ allemaal doen waar we blij van worden en bij het meegenieten daarvan elkaar daarin rijkelijk belonen, dan komt het volgens mij allemaal goed !
Dan doen we alleen nog maar leuke dingen die energie opleveren. Dat zorgt voor minder stress, ziekte, spanning en ‘klassenverschil’. Meer vrije tijd. Meer genieten. Meer verdraagzaamheid en genieten. Minder gevoel van werken én productiever zijn (doordat je doet wat je wél leuk vind).
Zoiets.
Natuurlijk zonder emotioneel, mentaal en fysiek geweld
Moet kunnen.
Toch?
Lijkt mij fijn :-D