Vroeger kreeg je een cijfer op school voor schrijven. Niet alleen werd er gekeken naar de spelling maar ook hoe mooi en netjes je schrijven kon. Mijn broer had moeite met fijne motoriek en deed het niet bewust maar kreeg steevast negatieve reacties van leraren op zijn hakkelige en houterige schrijfletters. Het zorgde ervoor dat schrijven geassocieerd werd met niet leuk en vervelend.
Vroeger schreef ik aan elkaar en met vulpen en gelukkig streepte en vlekte ik niet met mijn linkerhand over de woorden. Schrijven was mijn lust en mijn leven en kreeg ik mooie hoge cijfers voor spelling en netjes schrijven. Ik hield van de krullen, lussen en blauwe inkt die de lussen en krullen maakte en dat mijn hand deze zinnen vormde tot een verhaal.
Nu ben ik achter in de dertig (sjezus, ik kan er maar niet aan wennen) en wordt mijn schrijven steeds minder netjes. Ik maak de lussen en haken amper af. Ik schrijf sneller en slordiger en ik maak veel sneller fouten alsof mijn schrijven achteruit gaat, zoals mijn leeftijd groeit.
Misschien houd ik daarom nog steeds van een échte agenda waarin ik mijn afspraken zet en schrijf ik nog steeds graag kaartjes waar een postzegel op moet. Maar hoeveel kaartjes ik de prullenbak in moest gooien omdat ik uitschoot of een woord verkeerd schreef is niet te rijmen.
Hoe vaak schrijf jij nog? Schrijf je nog weleens een kaartje voor iemand?
Jaren niet gedaan. In augustus eindelijk weer eens een stapel kaarten verstuurd, erg leuk om te doen. Misschien deze week eens tijd voor maken?
@Sytske: deze week een stapel kaarten verstuurd met persoonlijke boodschap. Ik moest echt mijn volledige concentratie erbij houden, want snel even schrijven is er niet meer bij!
Ik schrijf nog volop. Op mijn werk heb ik altijd een laptop en aantekenboek bij. Tijdens vergaderingen vind ik het nog steeds fijner/praktischer om aantekeningen te schrijven dan ‘verscholen’ achter mijn beeldscherm vast te leggen wat besproken wordt. (kan ik ook tijdens saaie vergaderingen ‘stiekum’ wat tekenen)
Ik schrijf nog best veel. Sowieso op mijn werk, maar ook nog thuis in mijn notitieboekje. Dan schrijf ik vanalles op zoals blogideetjes en cadeautips die ik niet wil vergeten.. Gelukkig vind ik mijn handschrift heel erg mooi, maar je hebt wel gelijk; als ik snel moet schrijven is ie ontzettend lelijk ^^
Ik schrijf nog regelmatig met de hand, op mijn bureau ligt altijd een schrijfblok. Op vakantie afgelopen zomer een dagboek bijgehouden.
mijn handschrift is waarschijnlijk gelijkend aan die van je broer, de negativiteit rond de ontwikkeling van mijn handschrift heeft er gelukkig geen invloed gehad op het plezier van het schrijven zelf.
Ik schrijf idd ook nog op een papieren agenda. Ook op mijn werk, als ik moet nadenken, schrijf ik nog wel eens alles op. In een meeting, werd ook zo nog al eens geschreven. Ook thuis, in de échte persoonlijke dagboek schrijf ik eens alhoewel dat nu énorm lang geleden is. Verder schrijf ik kaartjes en zelfs hier en daar nog een brief op briefpapier naar iemand. Dat is altijd leuk om te doen. Je voelt het wel in je vingers als je zo veel moet schrijven.