Soms wil je niet dat verhalen sterven. Dus vertel je erover. Of je legt het vast in aantal zinnen en dan hoop je dat er meer mensen zijn die het lezen en onthouden of er iets van vinden of doorvertellen. Zodat het verhaal niet sterft. Leeft. Voortleeft.

‘Yes, blogging is entertainment. It is performance. Each blog posts a show, sometimes an opera, sometimes a 30 second commercial. Like a show, it may start with a bang, lead you along from song to song, have a great climatic moment, then leave the audience wanting more.’ – Lorelle.

Een schrijver wil schrijven voor een publiek. Hij wil gelezen worden zodat het verhaal bij anderen, niet alleen hij zelf, gaat leven. Er is een hang, een drang naar uiten. Dat heeft een blogger ook.

Een blogger is na een weekje blogloos te zijn geweest chagrijnig omdat hij niet zijn verhalen kwijt kon op een tooltje dat ervoor zorgt dat het, na gedrukt te hebben op een publishknop, de wereld in tuimelt. Een blogger zonder laptop en internet gaat notities maken in Moleskineboekjes en onthoudt wat hij gehoord en gezien heeft omdat het blogwaardig is. Een blogger kan niet wachten om zijn ideeën te ventileren op zijn blog. Een blogger wil delen, raken en het hoofd leegmaken via een blog. Alles dat vol zit in je hoofd, moet er bij een blogger uit. Misschien niet alles, maar wel veel. En de blogger doseert dat of knoopt om een delicate vraagstuk, gedachte of mening een erg mooie strik.

‘Blogging is good for your career. A well-executed blog sets you apart as an expert in your field.’ – Penelope Trunk.

Een blogger kan het zwaarste verhullen met metaforen en mensen ademloos laten meelezen met alle hersenspinsels die er geweven worden. Een blogger veroorzaakt soms een discussie, een rel. Soms zelfs een journalistiek inkoppertje waar hij van te voren niet over had nagedacht. Een blogger denkt niet (meer) na over reacties; het reageren mag overal en hoeft het schrijven niet in de weg te staan. Een reactie is wel een cadeau; iemand heeft blijkbaar de moeite genomen op zijn blogpost te reageren en er dus tijd en energie in gestopt.

Een blogger kan zakelijk en persoonlijk perfect gescheiden houden en heeft schijt aan de regels. Een echte blogger maakt zelf zijn regels en verschuift de regels zoals hij zich er prettig bij voelt, want hij is zijn blog en een blog mag veranderen.
Een blog, ten slotte, is een verlengstuk, perfecte pure ‘personal branding’ en een prachtig kijkje in de keuken en woonkamer van een blogger. Nee, niet zijn slaapkamer en toilet. Dat blijft netjes privé, tenzij de blogger wil dat de lezer voyeurisme toepast. En ook dat is aan de blogger himself.

Een blogger braakt stukjes uit. Een blogger denkt na over woorden en zinnen en wat past bij elkaar. Een blogger is aan het werk als hij blogt, het is niet alleen een hobby maar het is ook werk. Hij neemt zijn werk serieus. Een blogger die blogt weet wat creativiteit is, hoe dat werkt en wat het veroorzaakt.