Voordat het eruit komt ben je in stil gevecht. Soms niet eens in een stil gevecht want je denkt dat kreunen lijkt te helpen. Je voelt je warm en koud tegelijk, je voelt je omgeving draaien en je hoopt dat je niet ter plekke omvalt en doodgaat. Er gaan scenario’s aan je voorbij waarbij je directe familie op de deurbel drukt en door het raam probeert te kijken. Je bedenkt je dat je verdorie niet in je meest charmantste nachthemd bent. In je hoofd zijn alle scenario’s levensechte films.

Voordat je moet, wil je niet. Je wil wel maar je wil niet echt want als het eenmaal zover is betekent het kots uit je neus blazen en de vieze bittere nasmaak wegspoelen. Je kronkelt in je bed want je wil niet in je bed overgeven. Je weet dat je naar de badkamer moet maar lopen is een pelgrimstocht naar Spanje. Waarom is die badkamer opeens zo ver weg? Bij elke voetstap duizelt het meer en voel je alles om je heen draaien en tollen. Je reikt naar de deurknop en opent de deur. Het licht knippert aan. Je sluit je ogen want ook je ogen doen pijn. Alles doet pijn.

Je zakt door je knieën en voelt de steen in je buik in je maag naar boven duwen.

Als alles straks over is voel je je weer beter.

Er flitst een beeld langs van een broodje hamburger. Ook een cheesecake, appelflap en een bord dampend hete uiensoep. Terwijl je denkt aan eten dat je normaliter erg smaakvol vindt volgt de eerste stuwing. Maar je geeft niet over.

Waarom je juist aan voedsel moet denken op het moment dat je in je versleten nachthemd zit; op je blote knieën voor de toiletpot met een doorweekte rug en pieken haar vastgeplakt in je nek, is je een raadsel. Er flitst heel even een frietje met mayonaise voorbij en de tweede stuwing komt op gang.

Overgeven is overgeven. Je geeft over aan de ellende die je lijf eruit wilt hebben. Je geeft je over aan het benauwende gevoel van onbehagen. Je geeft je over aan bacteriën, schimmels en vergif. Je geeft je over aan je eigen lijf. Je geeft over aan wat er op dat moment aanwezig is. Felle belichting in een hagelwitte badkamer met stukjes fijngekauwd avondeten liggend in een troosteloze w.c-bak waar jij, groen en geel, boven hangt.

Lucht op hè?