Agnes Swart beantwoordt blogvragen n.a.v 20 jaar bloggen.

Agnes Swart

Alweer 20 jaar? dacht ik. En hoe zit het met de Nederlandse bloggers? Hoe hebben zij het bloggen tot nu toe ervaren? Zelf ben ik ergens begin 2000 begonnen, via verschillende platforms, waaronder web-log maar voel me nu alweer jaren ‘thuis’ bij WordPress. Hoe kijken mijn collega-bloggers er tegenaan? Ik vroeg een aantal bloggers 3 vragen te beantwoorden naar aanleiding van 20 jaar bloggen, vandaag beantwoordt Agnes Swart de blogvragen.

“The currency of blogging is authenticity and trust.” — Jason Calacanis.

Agnes Swart is fotograaf en vormgever. Veelzijdig maar heeft speciale liefde voor foodfotografie en de natuur. Ze begon ergens in 2005 met bloggen en blogt sinds 2007 op agnesswart.nl/blog

1. Wat is de voornaamste reden dat je een blog bijhoudt?

Een blog bijhouden doe ik om te kunnen delen in wat me bezig houd, wat ik belangrijk vind. Een manier om elkaar uit te dagen en te inspireren.

2. Wat is altijd constant gebleven in je blog en hoe je blogt en wat is
door de jaren heen veranderd?

Geen blog zonder beeld, meestal foto’s. In het begin waren het alleen maar beelden met af en toe een quote en langzamerhand ben ik meer gaan schrijven. Nu streef ik meestal naar een balans tussen beeld en tekst, soms betekent dat iets weinig woorden nodig heeft en soms is de foto ter illustratie of inspiratie.

3. Kun je een moment beschrijven waardoor je blog zijn waarde en kracht
liet zien?

Ik doe veel verschillende dingen, ik experimenteer, ik studeer en onderzoek en ik deel dat op mijn blog. Soms is het ook verwarrend, ‘wat doe je nu eigenlijk’? Toch heeft deze tot nu toe uiteenlopende stijl me een aantal jaren geleden een mooie collage-opdracht voor een boek opgeleverd, na aanleiding van 1 collage die ik ooit postte op mijn blog. ‘Ik ben op zoek naar die stijl’. De diversiteit heb ik nodig om scherp en creatief te blijven, mijn stijl zal er ooit in doorklinken.

Ook is mijn blog vaak een aanleiding tot ‘diepere’ offline gesprekken die anders misschien niet hadden plaatsgevonden. Een snaar raken bij mensen waarvan je het niet verwacht dat ze het zouden lezen of dat het ze zou raken, dat geeft mij weer energie om door te gaan.

(Foto gemaakt door anoniem.)


Ontvang mijn blogposts per mail


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten