Ik zie de foto’s. Er lijkt wat weggehaald, vaag gemaakt of geblurred waardoor je meteen getrokken wordt naar de vrouwelijke verschijning. Ze is alleen.
Net ervoor was ze nog met iemand samen. Niet alleen met rolkoffers en tassen maar met een kind. Een jongetje met een wintermuts op en een dikke jas aan. Zou hij geweten hebben wat er gebeuren zou? Zou ze het afgesproken hebben en hem geïnstrueerd hebben daar te blijven zodat ze rustig kon weglopen, de massa in?

Niemand weet hoe hij heet. Waar hij vandaan komt. Wie hem achterliet want hij praat met niemand. Hij is nu met vreemde mensen in een vreemd huis die zijn taal waarschijnlijk niet spreken. Het is daar koud ook al is de verwarming aan. …

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.