‘En heb je nog leuke dingen gedaan met de feestdagen?’
Ik duwde mijn wenkbrauwen in een moeilijke frons. Ik kon het me amper herinneren. Ik was alweer veel verder in mijn nieuwe tijd. Blij toe overigens ook. Het leek alweer zo lang geleden. Kerst, oud en nieuw. Eten en drinken. Leuk en gezellig doen. Het was ook best gezellig, daar niet van. Maar ik was alweer door, zoals ze bij de Wereld Draait Door meestal ongeduldig zeggen. Was het nou een geïnteresseerde vraag of een moetje? Ik was hier al lang voorbij. Ik vergat dan ook de semi verplichte ‘de beste wensen’ in de vermeldingen via email, appjes om nog maar niet eens te spreken van het hand schudden bij elke nieuwe ontmoeting.
‘Eh, even denken…’ mompelde ik.
Ik voelde me ergens een beetje onbehouwen. Onbeschoft. Niet attent genoeg. (Zo was ik niet opgevoed!)
Bij de volgende ontmoeting verontschuldigde ik mezelf.
‘Het is nog maar de tweede week van januari.’ zei mijn afspraak een tikje verontwaardigd.
Ik dacht er even over na. Voor mij was het alweer de tweede week van januari. Mijn tijd vloog.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.