Terwijl ik gefrustreerd mijn chagrijnige bui aan het weg puffen was en ik wist dat ik weer later thuis zou zijn dan gepland, liep er op zijn dooie akkertje een jongeman naar het tramperron. Het was erg warm, hij droeg een korte broek. Het was niet zijn korte broek wat mijn aandacht trok. Doordat zijn sokken opvielen was ik meteen weer een stuk vrolijker.
Er zweefde gisterenmiddag een soort wesp boven mijn tuin. Hij was bruin en leek eigenlijk niet eens op een wesp. Het was ook geen hommel of een vlieg. Het was gewoon een bruine soort insect. In een flits dacht ik dat het een miniatuur drone was. Ik ging naar binnen om mijn mobiel te pakken. Ik wilde het vastleggen. Op het moment dat ik mijn mobiel klaar had en een foto wilde maken vloog de wesp als een speer weg. Ik had een 007 momentje.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.