Ik vergat de tijd. Ik vergat alles.

Gisterenmiddag stapte ik uit de bus en stond op onbekend terrein met mijn rugzak vol spullen om een lezing te geven ergens in een natuurgebied. The Global Health Writing Retreat was die dag begonnen en ik zou een lezing geven over bloggen. In het Engels. Voor wetenschappers was dat een uitdaging, zover was ik wel. Ik stak de straat over om naar de overkant te komen om zo via een weggetje dat niet echt geschikt was voor wandelaars richting het landgoed te gaan.

Het pad bracht me langs weilanden, groen, paadjes en hekjes. Ik vergat mijn lezing. Ik vergat de Engelse woorden waar ik extra op moest letten anders vergat ik ze weer. Ik vergat ze toch, het deed er niet toe. Ik vergat de tijd. Ik vergat alles.

Aangekomen bij het water en een bruggetje zag ik het landgoed Ridderhofstad opdoemen. Ik probeerde mijn contactpersoon te bellen. Nummer niet in gebruik. ‘De verbinding wordt nu verbroken.’ En dat gebeurde ook. Gasten liepen in en uit een gebouw. Ik zag een receptie. Ik liep naar binnen en wachtte. En wachtte. Ik vergat de logische stappen te zetten als ik een lezing moest geven. Wacht, ik drukte op een ouderwets receptie belletje. De barman hielp me. De gasten waren lunchen maar ik mocht naar boven waar de lezingen gegeven werden. Er werd water en koffie voor me geregeld. Ik hing mijn jas op. Ik keek door het raam naar buiten. Ik was helemaal zen. Ik vergat alles op te zetten. De projector moest aan. Mijn verloopje gekoppeld. Ik had zeeën van tijd ook al had ik die niet.

Ik mailde mijn contactpersoon dat ik gearriveerd was en alles aan het klaarzetten was. Ze kwam vrij snel naar boven. We schudden handen. We spraken over de omgeving. De gasten kwamen druppelsgewijs binnen. Ik vergat de zenuwen die ik normaliter altijd had. Een soort gespannenheid. Het voelde toch altijd als een optreden, zo’n training of lezing. Maar, Karin, je weet toch donders goed wat je vertellen wilt? Ja dat was zo. En hier voelde ik me compleet senang.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.


Ontdek meer van Karin Ramaker.

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

3 gedachten over “Ik vergat de tijd. Ik vergat alles.”

  1. Wat heerlijk, dat je ondanks de spanning die er ongetwijfeld was, je zo door de omgeving hebt kunnen laten meevoeren. De lezing verliep goed neem ik aan?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten