Verkeerde tijd, verkeerde plaats.

Voordat ik op de deurbel drukte hoorde ik even een stemmetje dat fluisterde: ‘Is dit wel een goed idee?’ Er waren hekwerken voor de ramen geplaatst en dat was niet voor niks. Een lange blonde vrouw deed de deur open. Een chihuahua drentelde achter haar aan. De vrouw sloot de deur weer meteen achter mij. Het zou maar zo’n verkeerde tijd, verkeerde plaats situatie worden, dacht ik.
‘Wat kan ik voor je doen?’

Ik legde een piepklein zilveren bedeltje op de glimmende toonbank. Ik vroeg me af of er een dun kettinkje doorheen paste. De andere was namelijk kapot gegaan. Ik had het per ongeluk zelf losgetrokken. ‘Nee.’ zei ze meteen en schudde haar hoofd. Haar glitternagels, goudkleurig, konden het bedeltje amper oppakken. ‘Nee, dat lukt niet.’ Ze was vastbesloten.

In de hoek van de winkel zat een oude vrouw in een zwarte rok naar me te kijken. De chihuahua zat er naast. Ze verroerden zich niet. Ze keken alleen maar.
Ik was een beetje teleurgesteld. Ik wilde heel graag dat bedeltje weer om mijn nek hangen. Het was een mooi kettinkje. Maar de vrouw was resoluut. Het ging echt niet.

Ik kreeg het vage idee dat ze gewoon geen zin had vandaag. Ze had geen zin om te prutsen aan een piepklein bedeltje waar een piepklein kettinkje doorheen moest. Dat kon natuurlijk gebeuren, geen zin hebben, zeker met dit warme weer en in de juwelierswinkel was het ook niet bepaald koel. De ventilator draaide heen en weer in de winkel en waaide het kapsel van de oude vrouw in de stoel uit model.

De vrouw liep demonstratief achter de balie vandaan en liep naar de voordeur die ze zelf moest openen wegens veiligheidsredenen. Ik moest het bedeltje nog in een keukenpapiertje wikkelen, bang dat ik het kwijt zou raken of zou laten vallen op het donkerrode hoogpolige tapijt in de winkel.
‘Fijn. Bedankt hoor.’ zei ze meer als een automatisme dan ze het werkelijk meende. Er stond al een nieuwe klant voor de deur. Ze liet hem binnen. Even zag ik, toen ik omkeek, dat ze haar vingers met glitternagels over haar glimmende voorhoofd haalde.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.


Ontvang mijn blogposts per mail


3 reacties op “Verkeerde tijd, verkeerde plaats.”

  1. Wat is het toch lastig af en toe die eerste gedachte te volgen. Nee, luisteren ho maar. Heb net begrepen dat het een fysiologisch iets is in je hersenen waardoor we vaker het andere doen.

    En, ben je inmiddels geslaagd bij iemand die wel wil verkopen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten