Allegoeds.

De oudere vrouw zat met haar broze armen gestoken in een grote beige regenjas met haar trillende, kromme vingers om een bekertje koffie in een stoel aan het voetpad toen een deur openging. Ze schrok ervan en deinsde terug. ‘Sorry!’ riep de jongeman terwijl zijn echo achter hem wegwaaide. Ze ging weer op haar beide billen zitten en keek gelaten naar buiten waar de mensen gehaast naar platforms renden of slurpend van een bekertje koffie wachtten op hun trein en hun bestemming.

De jongeman kwam terug want er was geen plek en hij vroeg met een Limburgs accent of hij dan bij mevrouw mocht plaatsnemen. Dat was toch niet erg? De oudere vrouw schudde haar hoofd en hij daalde neer. Zijn grote reistas plofte op de grond. ‘U heeft veel bij u.’ constateerde de oudere vrouw gefascineerd. De jongeman beaamde het. Het was weer tijd om naar zijn kamer te gaan waar hij doordeweeks sliep. De oudere vrouw knikte alsof ze het begreep. ‘En in het weekend?’ vroeg ze toen maar voor de zekerheid. ‘Dan ben ik bij mijn ouders.’

De reistas zat vol schone was. In zijn kamer was geen ruimte en geld voor een wasmachine. De oudere vrouw luisterde naar zijn verhaal. Ze reikte met haar trillende hand naar het tafeltje waar ze haar lege bekertje op wilde zetten. ‘Zal ik uw beker weggooien?’ wilde de jongeman weten. Ze murmelde, ze hmmm-de. Hij nam haar bekertje over en propte het in een overvolle prullenbak onder het tafeltje. ‘Opgelost!’ zei hij triomfantelijk. Ze glimlachte. Hij ook.

Gedurende de reis keken ze zwijgend naar buiten voorbij weilanden en groen. Ieder een verhaal. En ik glimlachte bij het horen en zien van het tafereel. Ik had net het International Literature Festival in Utrecht bezocht. Marente de Moor zei dat je kan kiezen welk verhaal je zou willen horen. Dat er verschillende versies van verhalen zijn en dat sommige mensen hun eigen verhaal kiezen. Joke van Leeuwen vond het niet per sé bekrompen maar getuigen van één perspectief dat sommige mensen zich niet kunnen verplaatsen in het verhaal van de ander. Ik zat rechtop bij het optreden van Ingmar Heytze en zijn Asfaltfeeën die mooie liedjes ten gehore brachten. Ik had nog een boek van hem in de boekenkast staan. Allegoeds.

Ze zijn echt wel behulpzaam hoor.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.


Ontdek meer van Karin Ramaker.

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

2 gedachten over “Allegoeds.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten