We liepen een rondje centrum. Via de Paleistuin door het geheime gangetje via de Molenstraat naar het Binnenhof en dronken een drankje bij de Boterwaag. Ik vroeg slagroom in mijn koffie. Omdat het kerst was.
We liepen via een omweg weer terug naar huis. Toen we door een woonwijk liepen zag ik een bestelbus waar mensen spullen aan het inladen waren. De dag leek op een zondag, het was rustig, maar de zon scheen en mensen gingen gewoon door. Ook met verhuizen.
‘Ik heb nog oude kleren die ik eens weg moet doen. We hebben al een tijd geen zak van Max gekregen hè?’ vroeg ik me hardop af.
‘Misschien moet ik het naar de Kringloop brengen.’ ging ik verder.
‘Mevrouw, u ken het maar beter aan mij geven.’ hoorde ik ineens.
Er zat een vrouw op de trap. Haar flesje bier was half leeg. Ze had rommelig, wittig haar. Misschien had ze het niet gekamd deze ochtend. Er viel niet heel veel recht te kammen en kerst bleef een gewone dag.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Eén reactie op “Kerst bleef een gewone dag.”
Wanneer het gewoon is om iets voor een ander te doen beginnen de mooie dagen.
Ik wens jou, jullie, fijne decemberdagen.
Vredelievende groet,