We zaten bij onze buren. We aten oliebollen, appelbeignets en dronken wijn en luisterden naar platen op de platenspeler. Buiten was het al lang nieuwjaar; sinds drie dagen geleden werd al het nodige afgeknald. Een kwartier voordat het echt nieuwjaar was kwamen er nog een paar buren aanschuiven en namen een fles champagne mee. De ouderwetse klok die je vroeger volgde op tv was er niet meer, we keken op onze mobiele telefoons. ‘Nog een paar minuten!’ riep iemand. Hij zette zich schrap voor het ontkurken van de champagnefles.
‘Ja, gelukkig nieuwjaar!’ riep iemand. Oh, was het al zover?’ De kurk vloog de kamer in. We toasten, we kusten en omhelsden. Het was eindelijk 2019!
‘Nee hoor, nog twee minuten zegt mijn telefoon!’
Ik keek ook op mijn telefoon.
‘Ja, hier nog een minuut!’
‘Ja, hier ook nog eentje!’
En dus waren we te vroeg.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Hier in Portugal is het een uurtje vroeger dan in Nederland. Dus de Portugese TV aan voor de klok. Want dat is toch in ieder land standaard. Oud en Nieuw en de klok. Het programma hield precies (op mijn telefoon) om 00:00 uur op en er verscheen ‘Publicidade” oftewel reclame. We keken elkaar aan. En voor dat we er erg in hadden, verscheen de reclame voor Sagres bier en daarin tikte de klok. Dure reclamespot zeiden we en waren te laat met toasten. Soms is een ouderwetse klok toch makkelijker. Ik wens je een 2019 gevuld met van alles rondom je boek en natuurlijk ook gezondheid, blijheid, gezelligheid etc. X
Minuutje meer of minder maakt op zich natuurlijk heel weinig uit. Alhoewel… Wij hebben gewoon ouderwets bij de aftelklok op televisie gezeten. Vertrouw er maar op dat die op tijd liep. :-)