Ze zaten tegenover elkaar in de trein. Ze hadden allebei hun jas opgehangen aan het haakje. De man dronk van zijn koffie.
‘Moet je nou alles meteen opdrinken? Je zit nog minstens een uur!’
‘Dan wordt het koud.’ was zijn respons.
‘Dat is nog gloeiend heet!’
Het werd stil. Ze keken beiden naar buiten. De trein sloot de deuren en reed het station uit. Ik nam een boek en begon te lezen.
‘Wat zit je nou aan je knoop te friemelen? Je zit er de hele tijd aan! Het lijkt wel een knoopfobie!’
‘De kraag zit zo strak.’ mompelde de man. Er was weinig tegenin te brengen.
Na een stilte en een laatste slok van zijn koffie begon hij:
‘Wat zijn onze plannen voor morgen?’
‘Onze? Jij hebt plannen voor morgen. Jij gaat namelijk boodschappen doen. Ik maak een lijstje en dan haal jij boodschappen.’
‘Als jij een lijstje maakt.’
‘Ik maak wel een lijstje. En dan haal je die kleine zak groente voor de soep. Niet die grote zak want dan moet ik de helft weggooien!’
‘Als jij opschrijft dat je een kleine zak soepgroente wil.’
‘En ik heb strijkwerk morgen.’
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
2 reacties op “Het lijkt wel een knoopfobie!”
Wat een prachtig beschreven observatie. Alsof ik bij je in de coupé zit. Mooi.
Och arme…..
(Alsof ik naast jou in de coupé zit!)