Er stonden een heleboel emmers gevuld met bloemen in de grote hal van de supermarkt. Het was Valentijnsdag. Er liepen mensen gehaast voorbij, pakten een mandje en liepen voorbij de poortjes naar het fruit en brood maar er werden geen bloemen meegenomen.
Er stond een jongeman te dralen bij de rode rozen. Ze hadden rozen met korte steel en lange steel. Ik kreeg het idee dat hij twijfelde over een roos met lange steel want hij hield een bos in zijn hand en keek er vertwijfeld naar. Hij koos uiteindelijk voor de bos rozen met korte steel en liep met gebogen rug en hoofd naar beneden naar de kassa. Het leek alsof hij zich schaamde of verlegen was. Hij trok zijn broek op terwijl hij de bos op de toonbank had gelegd. De kassajuf, een oudere dame met vuurrode lipstick en vuurrode nagellak, klapte haar handen in elkaar toen ze naar de jongen toeliep.
‘Ach, wat leuk! Hebbie een mooie bos rooie rozen voor je meissie gekocht?’
Zijn hoofd dook nog verder in zijn grote capuchon.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Geef een reactie