De naam moet nog genoemd worden.

Mijn overgrootmoeder van moederskant, met dezelfde tweede naam, overleed toen ze vijfenveertig was. Ik weet niet of ze ziek was, alleen dat ze een achtjarige dochter achterliet die geen vader kende. Ik moest eraan denken vandaag. Plotseling realiseerde ik me dat ze destijds net zo oud was als dat ik nu ben. Hoewel het in principe niets met mij van doen zou moeten hebben, ik leef in een andere tijd, raakt het me wel. In 1924 en verder terug leefden ze in het Brabantse land, waar de familie een beetje bleef hangen tussen Tilburg, Breda en Eindhoven, in kleine katholieke dorpjes, waar hard gewerkt werd want ze waren ondernemers met winkels en eigen grond.
De vader van mijn grootmoeder onbekend. N.N. Nomen Nescio. Latijns voor naam onbekend of Nomen nominandum, De naam moet nog genoemd worden.
Moeder en kind woonden, volgens een inschrijvingskaart die ik vond, even samen voordat het mis ging. Na haar dood werd mijn grootmoeder ondergebracht bij een oom van haar en zijn grote gezin. Als je Verborgen Verleden kent, het televisieprogramma dat elke donderdagavond te zien is, zul je merken hoe een heel oud en verstopt verhaal, dat soms letterlijk afgestoft moet worden, weer tot leven komt en je voelt dat je meegaat met het verleden en het verhaal van mensen die je nooit gekend hebt maar die je aan de hand meenemen.
Ik ben nu net zo oud als mijn overgrootmoeder met dezelfde tweede naam. Ze is niet vergeten.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.