Juffrouw Nederlands had wat suggesties gegeven aan een leerling die liever nog geen boek wilde aanraken. Arthur Japin. Een schitterend gebrek. Bovendien had deze leerling een schijthekel aan geschiedenis en dit boek speelt zich niet af in deze moderne tijd. Ik vond dat een vreemd advies. We horen overal dat kinderen steeds minder lezen terwijl het zo belangrijk is dat zij lezen. Door het lezen van een verhaal dat niet de jouwe is leer je over andere karakters en wat hun beweegredenen zijn. Ik gaf het boek Mama Tandoori van Ernest van der Kwast aan haar. ‘Hier, een vermakelijk boek. Je gaat hierom lachen.’ Voor mij was het even belangrijker dat ze de bladzijdes zonder weerstand ging omslaan. Later kreeg ik een appje. Ze had het binnen twee dagen uitgelezen. Of ik nog meer suggesties had. Ik liep naar mijn boekenkast. Ik haalde Verhaal uit de stad Damsko eruit van Hassan Bahara. Het verhaal gaat in een notendop over een zeventienjarige jongen in Amsterdam die het moeilijk heeft.
‘Waarom doet hij nou zo?’ reageerde ze na een paar dagen. Ze werd er een beetje gefrustreerd van. ‘Hij zegt bijna niets. Alleen als hem iets gevraagd wordt zegt hij wat.’ Ze wilde begrijpen wat hij voelde. Ja, dat is dus de essentie van een boek lezen, dacht ik.
Een schitterend gebrek is toch opengeslagen nadat die andere boeken gelezen waren. Misschien raakt dit verhaal ook een snaar. In ieder geval slaat ze de bladzijdes zonder weerstand om. Dat geeft mij weer een gelukkig gevoel.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.