Allesbehalve happy.

Er kwamen stakers de tram in. Ze moesten vervoerd worden naar andere bestemmingen. En omdat de juffen en meesters staakten waren er ook hordes ouders met kinderen onderweg met tassen vol speelgoed en andere aangekochte spullen. De kinderen hielden ballonnen vast van de McDonalds en hun moeders droegen de Happy Meals maar voelden zich allesbehalve happy.
‘Mama, ik heb het zo warm!’ klaagde een kind en begon zijn jas uit te doen midden in de overvolle tram.
‘Nee schat, je kunt nu niet je jas uitdoen. We moeten er zo uit. Als je je jas uitdoet moet je hem weer aandoen omdat we naar buiten gaan.’
Het leek me een plausibele uitleg.
Het zusje zat ondertussen met haar oranje ballon in het gezicht van een andere passagier. De vrouw deed me denken aan Merel Larooi uit Oogappels. Een lange vrouw met mooie manteljas en leren koffer, op weg naar een advocatenkantoor, maar zwaar geïrriteerd inmiddels omdat ze rustig een zakelijk telefoongesprek wilde houden maar die ballon telkens moest afweren.
‘Mama, ik heb het warm!’
‘Nee schat, je kunt nu niet je jas uitdoen. We moeten er zo uit. Als je je jas uitdoet moet je hem weer aandoen omdat we snel naar buiten gaan.’
We waren inmiddels voorbij het centraal station.
‘We moeten nog twee haltes, hou je jas maar aan.’
Het kereltje luisterde niet. Zijn rits ging alweer naar beneden.
‘Nee schat, je kunt nu niet je jas uitdoen. We moeten er zo uit. Als je je jas uitdoet moet je hem weer aandoen omdat we naar buiten gaan.’
Ik had bewondering voor de uitleg en het geduld van moeder. Ze legde geduldig uit waarom haar zoon zijn jas niet mocht uitdoen in die overvolle tram. En ja, het was ook warm in de tram. Zeker omdat iedereen tegen elkaar aan stond te duwen.
‘Mamaaaa!’
Maar ik had er inmiddels ook begrip voor gehad als moeder had uitgeroepen:
‘Wat had ik nou net gezegd? Dat je je jas moet aan laten! Ik ben toch zeker Gekke Henkie niet!’
Ze moesten eruit. Moeder pakte haar Happy Meals, tassen en zoon en liep naar voren. Het zusje stond in het tussenpad en keek in paniek om zich heen.
‘Mama, ik ben mijn ballon kwijt!’
En begon keihard te brullen.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.


Ontdek meer van Karin Ramaker.

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten