Vermoeid sloot ik mijn ogen. Die zomertijd was als een mokerslag ingeslagen zondagmiddag. Ik was veel te vroeg wakker dus op de terugreis naar huis, in de late namiddag, sloot ik mijn ogen. Het was geen stilte coupé, maar de mensen om me heen staarden naar buiten of sloten ook hun ogen. Een enkeling las een boek. Het boekenweekgeschenk. We konden massaal gratis reizen deze dag. Ik ook.
Bij Den Bosch echter stoof er een groep de coupé in. Was er nog plek? Ja, daar nog eentje, en daar konden er twee zitten. De coupé zat vol nu, ook naast mij ging een lange vrouw staan, deed haar jas uit en ging zitten. Ze opende een lang schrift. Ik zag hanenpoten. Doorgekraste zinnen.
‘Waar waren we gebleven?’ riep iemand in de volle coupé.
Ik keek een beetje warrig om me heen. Ze riepen naar elkaar, die mensen. Ze hadden het over opdrachten en waar ze precies gebleven waren.
‘De brief!’ riep iemand. Daar waren ze gebleven.
De leider van de groep, met forse stem, begon mensen te vragen.
‘Ans, begin jij?’
Ans ging staan. De trein was ondertussen verder gereden richting Tilburg.
Ans vond dat ze een ode had geschreven aan de vrouwelijke schrijvers. Ze noemde Annelies Verbeke, iemand die zij bewonderde. De groep reageerde erop.
‘Ja, echt mooi!’ zei mijn buurvrouw.
‘Ken je de boeken van Verbeke?’ vroeg Ans aan haar. Tot haar spijt moest ze bekennen dat zij geen enkel boek van haar gelezen had.
Daarna stond een man op. Zijn snor hing over zijn bovenlip. Hij murmelde. Ook hij had een ode geschreven aan de schrijfster. Ik kreeg er jeuk van, dat woord. Ik wilde eigenlijk opstaan en zeggen dat juist de naam schrijfster toeliet dat we verschillen zouden blijven zien. Maar ik was te moe en bedacht me dat ik geen zin had me in het schrijfclubje te storten.
Opeens stond er een vrouw achter mij op. Ze pakte haar jas en haar tas en wilde iemand passeren.
De man die voorlas stopte abrupt en keek verbaasd naar de vrouw.
‘Ja, sorry, hoor, maar ik vind dit helemaal niks!’ brieste ze.
Ze ging ergens anders zitten. ‘Dat ze dat lekker thuis doen, met een pot thee!’

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.