Het is wrang en tragisch. Na het overlijden van zijn moeder, net voordat de Tweede Wereld Oorlog uitbreekt, vertrekt zijn vader naar een nieuwe vrouw en om de een of andere reden wil hij niet voor zijn jongste zoon meer zorgen. De andere broers en zussen hebben hun eigen leven, Kees is nog minderjarig.
Als Kees achttien wordt dreigt er het gevaar om te werk gesteld te worden in Duitsland en dat vertikt Kees. Hij duikt onder. Hij is zijn moeder kwijt en nu ook nog zijn vaste, veilige thuishaven. Hij zit hier, daar, bij broers en zussen en zwager en bij een boer en heel even toch weer bij zijn vader maar dat gaat niet.
Zijn laatste onderduikadres is in Diessen, een vakantie oord dat Uit en Thuis heet. In de kleine huisjes kwamen voorheen Westerlingen vakantie houden maar nu zitten er verzetsstrijders van de knokploeg, een piloot die eerder neergestort was en werkweigeraars, waaronder Kees. Het gaat lang goed, maar het gaat ook mis.
Ik had nog nooit een podcast gemaakt. Er werd me vaker gezegd: Maak er een boek van maar het uitschrijven zou veel tijd kosten en ik was (ben) er (nog) niet aan toe. Maar een podcast, een klein monumentje voor onze Kees, dat kon ik wel proberen.
Nadat ik vorige week bij een familielid in Dongen op visite was geweest en veel audio opnames had gemaakt ben ik aan de slag gegaan. Het was pittig. Het monteren en editen, knippen en muziek erbij zoeken was een hele klus. Maar het was voor onze Kees, mijn oudoom van moederskant.
En nu is het bijna 4 mei en herdenken we de slachtoffers van de Tweede Wereld Oorlog. Van de week vroeg mijn stiefdochter: ‘Het is toch de week van de Bevrijding?’ En het is goed om de Bevrijding te vieren maar we moeten eerst stilstaan bij de oorlog en wat het ons gekost heeft.
Kees Jacobs wilde niet werken voor de Duitsers en dook onder. Wat er precies gebeurde kun je vanaf nu beluisteren in de podcast: Wat moeten we met onze Kees?
2 reacties op “Wat moeten we met onze Kees?”
Dag Karin,
Een heel bijzonder podcast. Heel bijzonder hoe je samen met Marian Ariens door Dongen loopt en stil staat bij de plekken, die met Kees te maken hebben gehad. Fijntjes weet je de correspondentie op een uiterst respectvolle manier in te zetten om de spanning in de familie , maar tevens ook de grootmoedigheid voelbaar te maken. Zeer ontroerend.
In het heemkundetijdschrift De Wazwerwijen (september 2019) wil ik zijn verhaal graag opnemen. Er zijn drie mogelijkheden. 1e jouw bewerking van het verhaal. Of 2e mijn verder onderzoek naar en over Kees Jacobs en de familie Jacobs, waar in die tijd ook twee Poolse bevrijders waren ingekwartierd. Of 3e Wij schrijven toch samen het verhaal in zijn volledigheid.
Voor de herdenking in Dongen, 1, 2, en 3 november maak ik met een vriend een powerpointpresentatie over WOII in Dongen op basis van al het beeldmateriaal over WOII aanwezig bij de Heemkunde Kring Dongen. Wij zouden vereerd zijn als we enkele fragmenten uit jou Podcast mogen gebruiken. Wil je daar eens over nadenken.
Ik hoor het graag.
met vriendelijke groet
Hans Sprangers
Ik ben geroerd door jouw indrukwekkende podcast over onze ome Kees.
Heel bijzonder was de ontmoeting met jou Karin.
Lieve groet,
Marian Ariens-Jacobs uit Dongen.