Hij stak zijn tong uit en met het uitsteken van zijn tong gooide hij zijn kauwgom weg. Het viel als een stuk gekauwd hoopje op de grond. ‘Stop maar in de prullenbak.’ zei ik. Voor deze keer mocht hij een nieuwe pakken. Het ging namelijk niet om het eten van een snoepje dit keer. Het ging om het leren hoe hij bellen kon blazen met roze bubblegum. En dat was moeilijker dan gedacht, ook het uitleggen en voordoen bleek moeilijker dan ik dacht.
‘Ik maak altijd met mijn tanden een kleedje in mijn mond.’
‘Huh?’
Ik zuchtte. Ik haalde de kauwgom uit mijn mond en deed het voor met mijn handen. Ik haalde het stukje roze kauwgom een beetje uit elkaar en stopte het weer in mijn mond, stak het puntje van mijn tong er tegenaan en begon zachtjes te blazen.
E..da..zo..pffff!’
Ik blies een kauwgombel uit.
‘Hoe dóe je dat!’ riep hij verbaasd en tegelijkertijd verwonderd.
‘Goed oefenen.’ zei ik. We probeerden het nog een keer. En nog een keer. Mopperend. Zuchtend.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.