De afgelopen dagen wist ik van de zwem elfstedentocht van Maarten van der Weijden maar keek er niet naar. Ergens was de formule voor mij verdwenen. Vorig jaar, toen de tragiek van het falen om de hoek kwam kijken met een uitgeputte en verfrommelde van der Weijden die moest toegeven aan zichzelf dat hij niet verder kon, was het voor mij precies hoe het kon zijn. En omdat mensen aan de kant toch voor hem juichten was het goed.
Dit jaar zwom hij weer, dezelfde tocht, met mensen aan de kant van het water in het gras. Zijn dochters riepen ‘Papa!’ en we zagen de slagen die hij tot de eindstreep trok in smerig water. En het was voor velen een euforisch gevoel. Ik kreeg gisterenavond de laatste beelden mee.
Maar vorig jaar was het zo mooi om te falen. Misschien is falen niet eens het goede woord.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Ik ben het met je eens.
Warme groet,
Falen vind ik ook nog niet het juiste woord. Dat is een persoonlijk gevoel. Misschien vindt hij zelf dat hij faalde toen, vorig jaar. Ik volgde het op afstand hier in Portugal en bezag de gekte. Het werkt blijkbaar ‘verbindend’ als iemand 195 kilometer lang in smerig water gaat zwemmen en ten koste van zijn eigen gezondheid dat doet. Afzien! Ik vind iedere uitputtende sportprestatie er eentje te veel. Het is niet gezond voor het lichaam. Waarom doen mensen dit? Om iets te bewijzen? Aan zichzelf? Om waardering te krijgen van een ander? Ik weet niet wat hen motiveert. Geld zou wel eens de beste motivatie kunnen zijn in dit geval.
Als je de lat heel hoog legt, zo hoog dat je eigenlijk niet weet of je er in de buurt komt.
Dat je gewoon gaat springen, een poging waagt en wel ziet waar het strand.
Als je alles hebt gegeven en dat niet genoeg blijkt.
Als er tegenslagen waren zoals een lichte buikgriep vooraf,
de blauwalgen in het water
de langere nachten dan nodig.
Dan heb je het gewoon goed gedaan. Dan is er geen sprake van falen, maar van grenzen verkennen en leren kennen.
En een mooie opmaat creëren naar het jaar erna.
Als het eerst niet lukt, maar door volhouden en doorzetten alsnog,
dan is de overwinning des te zoeter, des te groter.
Dan ben je een echte (over)winnaar.