En weer druppelde er water langs het rolluik naar beneden. Ik was aan het werk toen ik het hoorde en zag. Onverwacht want er was twee weken geleden ook al een lekkage gedicht. Het loodgietersbedrijf werd gebeld. ‘Er is al meteen een opdrachtbon verstuurd.’ zei de man nog met rappe stem. Efficiënt, dacht ik nog. Hoef ik alleen nog maar een afspraak te maken.
De volgende ochtend zouden ze er zijn. Het betekende vroeg uit de veren. Na een uur belde een loodgieter aan. Hij moest even kijken, zei hij. Hij had een vaag beeld dat hij hier de vorige keer ook al was geweest. Was het dezelfde lekkage? Nee, een nieuwe. ‘Een nieuwe?’ Ja, een nieuwe. Hij was maar alleen, zei hij. Hij had ook geen stellage bij. Zoveel was duidelijk. Hij ging de stellage regelen. Met een enkele ladder ging het niet lukken. En ondertussen druppelt er af en toe een traantje in een emmer.

Wil je meedoen met de (online) schrijfcursus roman schrijven? Hier is meer info!