Een hekel aan aquarelverf.

Gisterenmiddag, onderweg op de fiets, zag ik een regenboog opdoemen achter de hoge flats. Het was een kleurenpalet van lichte aquarelachtige kleuren. De regenboog bleef best lang in de lucht hangen. Er vervaagde nauwelijks iets. Onderweg terug naar huis dook ik in het centrum net voor een plensbui een winkel in. Kwasten, daar was ik naar op zoek. Dikke platte kwasten om een ondergrond mee te kleuren. Daarnaast had ik aquarelverf nodig. Het was een beetje gek want vroeger had ik een hekel aan aquarelverf maar daar was ik nu naar op zoek. Ik zocht naar paletten van basiskleuren met wat aangepaste kleuren die wat feller waren. Mengen kon natuurlijk ook. Ik zocht en vond alles wat ik nodig had. Ik rekende af en liep naar buiten. Het was inmiddels weer droog.

Het idee om weer te gaan schilderen kwam omdat ik de laatste tijd steeds gesprekken had met de zevenjarige over een kinderverhaal. Nu ik een paar dagen vrij was had ik de tijd om erover na te denken en daadwerkelijk iets te gaan ondernemen. Het was al lang geleden dat ik geschilderd had. Het waren destijds acrylschilderijen. Vrij intuïtief gemaakt met weinig licht om de volgende dag pas werkelijk te zien wat het geworden was. Gezichten meestal. Dit nieuwe idee, om met aquarelverf te werken, bezorgde me naast enthousiasme ook de nodige kriebels. Kon ik, wat ik in mijn hoofd had, waarmaken?

Zo turend naar de regenboog gisterenmiddag, terwijl ik wachtte bij een stoplicht, vond ik dat ik het niet moest benaderen als ultieme en enige optie. Ik had drie lege doeken staan. Als ik het nou eens beschouwde als experiment, dan kon ik ook oefenen en spelen en dus ook inzien dat een gekozen manier niet de goede was en verder experimenteren. Je maakt in je hoofd perfecte plaatjes van hoe het moet zijn maar geen enkele schilder is begonnen met het perfecte doek. Zij maakten talloze studies.

Het haalde wat druk van de ketel, in dit geval van het doek. Vanmorgen stoof ik naar mijn werkkamer en zette alles klaar. Ik koos voor een eerste lichtblauwe ondergrond en wachtte totdat het droog was. Ik probeerde op een blad wat kleurencombinaties uit. Ik stoeide met kwasten en water en verf. Misschien werd het nog wat. Als ik losliet dat het in een keer goed moest zijn kon ik ademhalen.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.

Wil je meedoen met de schrijfcursus roman schrijven? Hier is meer info!