Tussen de bloemen die geen water hoeven
De gehaakte vitrage hangt netjes opzij
Staan twee ouden van dagen
Achter glas, zij aan zij
De verzorgster had het al gezegd
Geen visite meer, geen bezoek
Dus staan ze samen te turen
Naar de overkant, de parkeerplaats, om de hoek
Zwijgen doen ze al een paar dagen
De woorden zijn vooralsnog teveel
Dat zij zo geisoleerd zijn nu
Het grijpt hen naar de keel
Tussen de bloemen die geen water hoeven
De gehaakte vitrage hangt netjes opzij
Staan twee ouden van dagen
Achter glas, zij aan zij
Wanneer zal het over zijn?
Wanneer mag er weer bezoek?
Ze stappen weg bij het vitrage
Weg van de overkant, de parkeerplaats, om de hoek
Eén reactie op “Achter glas.”
Ik zie het voor me …