Fiets versieren.

De vlag hangt uit in de straat. Het doek wappert een beetje heen en weer en botst stof tegen elkaar aan. Er zijn verschillende herinneringen die naar boven komen als ik denk aan de dag dat oranje de boventoon voerde, pré Corona, en er spullen verkocht werden. Een dag ervoor hadden kinderen hun plekje vaak al geclaimd en afgeschermd met stoelen, grasmatjes en afgebakend met stoepkrijt. ‘Nienke zit hier.’
Vele oranje knutselwerkjes heb ik gemaakt met kinderen, muffins werden gebakken die de volgende dag verkocht moesten worden. Vroeger versierden we onze fiets, bedacht ik me ineens.

Herken je dat nog? We hadden crêpepapier, rood, blauw, wit, oranje. Volgens mij organiseerde de school onze fietsroute. We reden door de straten en ouders stonden aan de kant te zwaaien. Je was trots om je fiets te laten zien, versierd, en er werd herrie gemaakt met plastic toeters en fietsbellen rinkelden. Sommige kinderen konden niet goed trappen en renden er ouders de stoet in om hun kind vooruit te duwen. Soms regende het en werd dat crêpepapier nat en zat je kleding, je handen en fiets helemaal onder.

Een paar jaar geleden waren we met een kleine club bloggers nog actief op Koningsnach om live verslag te doen van de bandjes die er optraden en mensen te spreken die verkleed, met drank op, door de straten lalden. De straten lagen vol met oranje confetti.
Wij aten jaar aan jaar, als een ritueel, bij De Paraplu en dronken wat bij O’Caseys, een Ierse pub waar live muziek te horen was, meestal voetbal op de tv schermen te zien was en mensen elkaar hartelijk groeten en een arm om elkaar heen sloegen.

Ik ben niet Koningsgezind, ik heb geen vlag en als ik die had hing ik ‘m niet uit. Maar het is jammer dat de straten leeg zijn, er geen muziek te horen is en mensen thuis op de bank online meedoen aan de vrijmarkt. Ik zou bijna mijn fiets uit de schuur halen, hem versieren en een stukje gaan fietsen. Maar ik doe het niet.

Wil je mijn blog steunen met een bijdrage? Doneren mag hier.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.


Ontdek meer van Karin Ramaker.

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten