De trein reed langs weilanden waar mijn oudoom misschien wel gelopen had. Toen ik op het station van Gilze en Rijen uitstapte en in de auto met mijn achternicht langs de oude huizen reed, voorbij de Hoofdstraat, langs een ijsboerderij, de hoek om richting haar woning, bedacht ik me dat ze misschien wel generaties terug hier wandelden met de kar of naar hun winkel liepen.
Op zanderige grond hebben vele voetstappen gelopen.

De oude foto’s werden bekeken. De grote strikken in het haar, de laarsschoenen. Mooi in pak; je dofte jezelf vroeger op voor een foto. Ze stonden voor de winkel die vader en moeder hadden. De een met donker haar, de ander met licht haar. En heel subtiel, in een grijns of een blik of een oogopslag, zag je soms herkenning. De verhalen kwamen ook op gang. Er was soms tragiek. Ze werkten hard, praatten niet en overleefden ziekte en gingen dood.
Het was bijzonder om met familie de verhalen te delen en het was mooi dat zoveel brieven, bidprentjes en andere schrijfsels bewaard waren gebleven. Hoe kon je anders de verhalen doorvertellen?

Nu de tijd langzaam gaat veranderen en de tijd speelt waren er nog meer foto’s en verhalen die ik misschien vroeger gehoord had maar niet meer kende. Of waren er foto’s en verhalen niet eerder verteld in mijn eigen familie. Ik merkte dat ik behoefte had om de verhalen en de foto’s weer te zien en om mijn moeder te laten praten. Haar jeugd, haar familie, haar geschiedenis. Mijn geschiedenis. Ik ga binnenkort met haar de fotoalbums bekijken. Tante Jo van mijn achternicht was ook de tante Jo van mijn moeder en zo zouden de dunne lijnen weer ergens gaan raken. En hoewel ik geen kinderen heb om de verhalen aan door te vertellen kan ik wel de verhalen verzamelen en bundelen. De namen in de stamboom worden steeds meer echte mensen. De mensen op de foto’s komen steeds meer tot leven. En door de verhalen te delen blijven ze bestaan.

Tussen de anekdotes en verhalen door aten we nog een worstenbroike. Het was goed.

Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.