Als je iets niet meer kan of mag en je bent gewend dit vaak te doen of mee te maken, is er gemis.
Ik bemerkte dat het geplande museumbezoek (Huis van het Boek) mij enorm deed verheugen. Als je dan weer mag, dan geniet je ook intensiever.
Tijdsproblemen kwam ik tegen op de zolder van het huis. Ik haalde het boek uit een stapeltje vergeelde boeken die ook zo oud, zo niet ouder waren.
MENNICKE, C.A 1939
We liepen vrijwel alleen daar in het oude huis dat ooit bewoond werd door de familie van Westreenen van Tiellandt. Met mondkapje op. En helaas geen kopje koffie en een bijkletspraatje aan het eind want het museumcafé was gesloten. Tijdsproblemen …
Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Een plek om te vertoeven. Te verblijven in de stilte tussen de boeken. Eens zal het tijdsprobleem verdwijnen. Want als we een ding zeker weten is dat niets hetzelfde blijft. Niet op de korte en ook niet op de lange termijn. Dat vind ik wel een troostende gedachte.