Het was druk in de straat. Mensen fietsten, reden in auto’s voorbij en waar vrachtwagens een weg versperden werd er luid getoeterd. Vaak hoorde je mensen roepen tegen elkaar. Van ‘Kijk uit man!’ naar ziektes die je mensen blijkbaar toewenst als je een slecht humeur hebt. Ik had even pauze op mijn werk en keek door het raam naar buiten. Er liep een lange man met iets op zijn rug tergend langzaam dwars de straat over. Een fietser naderde hem.

‘Loop even door, joh!’

De man met de fiets aan zijn hand stond midden op de weg stil en keek langzaam achterom.

‘Hebbie ut teguh mij? Kan%$#@! Ty&^%$#@! Fiets toch Godverdomme door dan! Met je ka^%$#@ ty^%$!#@ …’

Het ging zo nog even door. Zelfs toen de man al lang voorbij gefietst was en de andere man zijn fiets tegen een paal parkeerde. Toen pas zag ik wat hij op zijn rug had. Een yogamatje. Hij liep met zijn handen in zijn zakken heel rustig schuin naar de overkant om de yogastudio te bezoeken. Namasté mensen!

Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.