Hij is amper aangeraakt sinds ik vakantie vier. Normaal gesproken ligt hij open gelegd op de juiste week en bekijk ik, als ik zit aan mijn bureau, wat er van me verwacht wordt. Ik heb het zelf genoteerd dus ik heb mezelf opgedragen iets te doen. Meestal streep ik het af als ik klaar ben. Dat afstrepen is therapeutisch. Afstrepen is klaarheid. Klaarheid zoals Martin Bril het woord gebruikt in een van zijn gedichten.
Er werd me ooit verteld door een Wijze dat als je te veel klusjes en aandachtspunten in je hoofd verzameld hebt je dit beter kunt noteren waardoor je het parkeert en uit je hoofd blaast. En zo werkt het precies. Kaartje versturen voor die ene vriend, tandartsafspraak, de boodschappen die worden gebracht, een online meeting, oud papier wegbrengen, een cursus voorbereiden, postzegels kopen, schrijven aan een hoofdstuk of kijken naar het met rood aangegeven redactiewerk zodat aandachtspunten, opmerkingen en foutjes nagekeken moeten worden. Het is geparkeerd op een ochtend of soms een middag in mijn agenda en wordt, als het opgelost is, klaar, netjes afgestreept.
Als ik de trap op loop naar mijn werkkamer zie ik mijn opgeruimde bureau al met de agenda in de hoek. Hij blijft dicht. Ik heb geen zin om alles wat geparkeerd is te lezen en op te lossen. En er ligt voor het nieuwe jaar wat te wachten om afgestreept te worden. Een verhaal dat een eerste redactieronde heeft gehad, belafspraken in verband met mijn actie en een online schrijfcursus in de maak. Maar 2021 is nog niet begonnen. …
Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
Geef een reactie