Karin Ramaker.

Als ik niet schrijf, denk ik aan schrijven.

Uit de mandschommel.

Terwijl ik richting het park liep vanmorgen voelde ik een sneeuwvlok op mijn wang. De fotograaf belde. Of ik naar de speeltuin kon komen. Ik was al onderweg. Al snel kreeg ik de fotograaf in het vizier. Het was niet moeilijk een onbekend persoon te vinden als iemand met een fototoestel paraat stond en om zich heen keek. Vrij snel voegde de journalist zich op ander halve meter afstand en werd er gevraagd hoe onhandig het is om met een beperking en/of met een rolstoel in de speeltuin te spelen. En inderdaad, de journalist zag het. ‘Die mandschommel is inderdaad moeilijk te bereiken als je een beperking hebt. En er spelen inderdaad veel kinderen in dus moet je wachten op je beurt.’ Die mandschommel zou het aandachtspuntje van de foto moeten worden.

‘Mogen wij even bij deze mandschommel een foto maken?’

De kinderen die heel hoog heen en weer schommelden keken ons fronsend aan maar vertrokken. De eerste foto werd gemaakt en de fotograaf vroeg aan mij of ik het oké vond. Terwijl we op het scherm keken klommen er weer twee kinderen in de mandschommel.

‘Sorry, willen jullie even wachten zodat we nog een paar foto’s kunnen maken?’

De twee kinderen keken ons stoïcijns aan. De ene verliet de mandschommel. De jongste bleef op de rand van de mandschommel staan. Hij was niet echt van plan te vertrekken, zo leek het. Ik zag dat zijn bril een tikje scheef stond.

‘Heel even. Je kunt er zo weer op.’

Nou, vooruit dan maar, dacht hij waarschijnlijk, en sprong er af.

De foto’s werden snel gemaakt. We konden gaan. Er stonden twee groepen kinderen klaar om op de mandschommel te gaan. Maar dat moesten zij maar uitvechten.

Veel later bedacht ik me dat ik deze kinderen best had kunnen uitleggen waarom we juist op die plek, bij de mandschommel, foto’s gingen maken. Dan was het duidelijker geweest en had ik hen ook even kunnen laten weten dat het voor hun zo vanzelfsprekend was op die mandschommel te kunnen klimmen, te schommelen en te ruziën wie als eerst aan de beurt was.

Waarom werd er een foto gemaakt in een speeltuin bij een mandschommel? Lees het hier. Het artikel verschijnt in februari in de wijkkrant Konkreet.

Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten