‘Ik heb mavo advies maar het kan nog alle kanten op.’ Ik weet hoe lastig het is om hard te werken, alles uit je tenen te halen, vooral om dan gemotiveerd te blijven in een wereld waarin hokjesdenken door volwassen mensen wordt gestimuleerd, bewust of onbewust, en je staande moet houden in die harde wereld. Toen ik de documentaire Klassen keek kreeg ik een veel blijer gevoel van de klas met kinderen met ‘rugzakjes’. In die klas werd heel anders omgegaan met druk en presteren. In die ‘witte klas’ huilden er kinderen toen ze de uitslag havo kregen in plaats van vwo. Er werd alleen maar gesproken over het hoogst haalbare. De warmte in de klas leek weg. (Of het was volledig weg gemonteerd?) Een vader vertelde dat hij na zijn burn-out inzag dat het hoogst haalbare halen en heel veel werken om dat te behalen niet opschoot. Misschien voelde het als een deksel op de neus krijgen.
‘Ik heb mavo advies maar het kan nog alle kanten op.’ Met een omweg kom je er ook. Iets langer de tijd nemen is niet erg, het vormt je karakter, je mindset. Meer tijd ergens voor nemen, om te leren en punten te scoren is ook een weg. Een leerzame weg. Een weg die anderen niet bewandelen maar jij wel. Er zijn nu heel veel mensen ergens beland die via die omweg, soms met hopeloze hindernissen, best ver zijn gekomen. En ver is voor iedereen anders.
En daarom was ik gisterenavond zo blij met de woorden van Rob Kemps in het spelprogramma De Slimste Mens. Hij won de finale terwijl er in het begin opgehaalde neuzen bedachten dat zo’n Brabantse carnavalskraker en entertainer van gekke liedjes onmogelijk zo’n spel zou kunnen spelen. Hokjesdenken op zijn scherpst. Maar deze Rob Kemps had een zeer ruime algemene kennis, wist veel van zaken en bleef sportief en positief.
Toen hij een speech mocht houden waren daarom zijn woorden voor mij zo raak. Ik bedacht me dat zulke woorden voor veel kinderen de juiste snaar zouden kunnen raken. Als je goed je best doet is er mogelijk wat ín jou zit en wat er ín jou zit is altijd goed. En echt, dat geldt voor alle kinderen. Dan kom je nog best ver.
Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.
Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.
4 reacties op “Dan kom je nog best ver.”
Mooi blog!
Instemmende groet,
Mooi Karin dat je hier aandacht aan besteedt. Ik vond het bevrijdend om Rob Kemps zo te leren kennen. Ik wist helemaal niet wie hij was en dat weet ik meestal ook niet van de andere BN’ers. Heerlijk om een mens te zien zonder pretenties en met een hoog moraal. Geen humor ten koste van de ander. En oh wat een feestje dat hij heeft gewonnen.
Ik dacht het en jij schrijft het op. Mooi dat je dat hebt gedaan!
@Harme: dank je. Het bleef hangen. ;-)