Zijn er in Nederland gelijke kansen?

Er zijn mensen die uit een goed nest komen. Zij konden makkelijk naar een universiteit en kregen misschien zelfs een kamer cadeau van hun ouders in een studentenhuis. En dan vrij in de lijn der verwachting doorstromen naar een goede baan en alles verloopt soepel. En dan koop je een huis, gaat trouwen of samenwonen of niet en krijg je kinderen. En die kinderen hebben het ook goed. Ze mogen naar een paar sportclubs, kunnen een paar keer per jaar met vakantie en ze kunnen alles wat op school minder goed gaat vanzelfsprekend bijspijkeren met particuliere hulp. En zo ook de nanny, de tuinman, schoonmaakhulp, interieurarchitect die de aanpassingen doet in het huis en ook de hulp die je moeder krijgt wanneer die naar een verpleeghuis moet. Het is fijn als je alles kunt uitbesteden. En dan is dat de wereld waarin je leeft. Jouw wereld.

Maar in dezelfde wereld zijn er gezinnen die minder vanzelfsprekend hun leven leven. Zij hebben zich soms moeten ontworstelen uit een ander milieu, knokten voor een opleiding met allerlei bijbaantjes en spaarden lang en hard voor een auto of een huurappartement. Een vakantie, uit eten gaan, naar concerten, boeken kopen zijn een luxe. Sommige mensen zijn blij met hun baan en kunnen hun gezin best onderhouden maar door onvoorziene omstandigheden is er pech. Die vaste baan blijkt toch niet zo vast of hun kind kan niet goed leren of is niet gezond en heeft hulp nodig. Spaarcenten worden aangeboord, of niet want die zijn er niet, er moet uiteindelijk een hand opgehouden worden bij instanties. Niet omdat het makkelijk kan, want hulp inwinnen is niet zo’n makkelijke klus, maar omdat het moet. Deze mensen willen het liefst dat ook hun kind eerlijke en gelijke kansen krijgt.

Ik heb het gehoord, hoor. ‘Ja, dan moet je gewoon harder werken.’ ‘Dan moet je maar kleiner gaan wonen.’

‘Gelijke kansen’ klinkt zo mooi. Maar men vergeet dat er helemaal geen gelijke kansen zijn. Je bent bevoorrecht en het gaat je makkelijk af of je ploetert via omwegen en vecht tegen de pech.

En ja, dan zijn er toch ook die mensen die ondanks alles, ondanks een niet bevoorrechte positie de berg beklimmen.

Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.