‘Karin, waar hebben we nu naar gekeken?’

‘Ja, dat vind ik een goeie vraag. We hebben gekeken naar een meneer die een hele week heeft verteld, op camera, aan andere mensen, aan iedereen in Nederland dat hij iets níet had gezegd en nu blijkt dat hij het wél gezegd heeft en alle mensen zijn nu boos.’

‘Maar wat heeft hij dan gezegd?’

‘Nou, hij had verteld aan een paar mensen, en aan mensen die er over moesten schrijven, dat hij iemand niet bij de club wilde hebben. Die meneer die hij niet bij de club wil stelt soms hele moeilijke vragen dus misschien moest hij maar iets anders gaan doen.’

‘Oh. En als hij dat zegt dan is hij daarover de baas?’

‘Dat denkt hij wel ja. Maar dat is natuurlijk niet zo.’

Stilte.

‘En wat gebeurde er toen?’

‘Toen ging iemand plotseling naar huis met een briefje onder haar arm waarop dat stond; dat die meneer maar beter ergens anders kon gaan werken en toen heeft iemand het gefotografeerd en wist iedereen in Nederland dat er over die meneer gesproken was. Maar de meneer die ons land moet leiden vertelde heel lang dat het niet waar was en dat hij het niet met anderen besproken had.’

‘Was hij aan het liegen?’

‘Ja. Het kwam uit en hij zei toen dat hij het vergeten was. En de andere mensen die in het gesprek zaten waren het ook allemaal vergeten behalve de meneer die moest schrijven wat er gezegd werd want daar kwam het briefje vandaan.’

‘En als het niet was uitgekomen?’

‘Dan had de leider van ons land nog steeds aan iedereen verteld dat hij er niets over gezegd had. Maar na heel lang vergaderen met alle andere mensen die bepalen wat er met ons land gebeurt heeft de meneer gezegd dat het hem spijt en dat hij er alles aan gaat doen om het goed te maken.’

‘Wat gaat hij dan doen?’

‘Nou, hij wil in ieder geval géén geheugentraining; iemand die hem gaat helpen met onthouden van alle dingen die hij zegt.’

Wil je mijn blog steunen met een kop koffie donatie? Ik doneer een kop koffie.

Wil je mijn blogstukjes in je mail ontvangen? Abonneer je dan hier.